De vreemde logica van Greenpeace

Ik heb hier al eens mijn schreeuw laten horen om de maatschappelijke kosten van groene clubjes als Greenpeace en Milieudefensie boven tafel te krijgen. Duidelijk is immers dat die kosten hoog zijn, maar niemand weet exact in welke orde we dit moeten zoeken. Pas als deze kosten eerlijk boven tafel zijn, kan de Nederlandse burger een afgewogen oordeel vellen over deze groene lobbyorganisaties.

Een uiterst pijnlijk maar treffend voorbeeld van de noodzaak om een onderzoek naar deze kosten zo spoedig mogelijk uit te voeren is nieuws dat ons deze week uit Zeeland bereikte. Greenpeace, samen met zeven andere milieuclubs, heeft er een proces aangespannen om het transport van kernafval van Borssele naar Frankrijk tegen te houden. Mede dankzij eerdere protesten ligt dat transport al jaren stil. Aangezien de opslagfaciliteit Covra haar capaciteit echter bijna heeft bereikt, zal dit protestproces er zorg voor kunnen dragen dat Borssele op oude brandstofstaven zal moeten draaien.

Het geeft maar weer eens aan dat enige realiteitszin totaal ontbreekt bij milieuorganisaties als Greenpeace. Dat kernenergie tegenwoordig zeer veilig is en ook nog eens het voordeel heeft extreem schoon te zijn,  lijkt zelfs Greenpeace te accepteren. Immers, echt hoorbaar zijn ze niet geweest sinds Maxime Verhagen het OK gaf voor een tweede centrale. De logica zou dan ook voorschrijven dat het ze echt om het vervoer te doen is. Een tweede Covra dan? Nee, dat zal Greenpeace ook niet goedkeuren. Gevolg is dus dat, als Greenpeace haar zin krijgt, Borssele wel gewoon blijft draaien, maar dan op half vermogen. Wel kernenergie, geen voordelen. Vreemde wereld, is het niet?

Eerder vandaag berichtte DDS over een uitspraak van Hero Brinkman dat de geplande nieuwe kerncentrale wat hem betreft prima in Den Helder mag komen te staan. Lijkt mij geen slecht plan. Maar wellicht dat we de huid nog even niet moeten verkopen voor we die beer geschoten hebben. Alle zeilen moeten namelijk nu nog even bijgezet worden om Borssele te redden van de groene terreur.