Social mediaregels voor journalisten zijn volstrekt normaal.
Er is wat discussie ontstaan (zie hier
GeenStijl en hier
ThePostOnline) over de beslissing van de De Volkskrant-top om regels uit te vaardigen voor het gebruik van Twitter door redacteuren, journalisten en columnisten. De regels laten er geen twijfel over bestaan dat de VK Twitter de komende tijd bijzonder effectief wil exploiteren om meer lezers naar de site te halen.
1. Iedereen die met naam in de krant staat heeft Twitter-account
2. In je bio zet je je functie en iets persoonlijks
3. Gebruik een echte foto, beslist geen eieren
4. Iedereen tweet minstens zn eigen stukken
5. Maak vindbare tweets, gebruik hashtags en kernwoorden
6. Gebruik mentions dat levert RTs en volgers op
7. Tweet breaking news (rechtszaken, revoluties), inclusief fotos, wordt gebruikt door internetredactie
8. Zeik niemand af, oppassen met grappen
9. Tweet geen links van concurrenten (mijn fout: er had bij moeten staan als we het zelf ook hebben)
10. Geef geen primeurs weg (zo verdween de primeur van de Johannes van Dam-dood naar Het Parool)
De al eerder genoemde TPO en GeenStijl reageren hier enigszins geprikkeld op. Hier is wat de laatste erover te zeggen heeft:
HEK! OM! HET! INTERNET! Nieuws niet verspreiden! iedereen binnenboord! Het beste tijpen we tweets op papier zodat iedereen zijn eigen verhaaltjes gewoon bij zich houdt, ja??!?! Wij zien Huisgenoot P nu met een vergiet op zijn hoofd manhaftig voor de troepen uit hollen, strijdlustig brullend: "DE SCOOPS DROOGHOUDEN MANNUH!" Nouja. Mocht u een bange, verloren VKredacteur op twitter tegenkomen, wees een beetje geduldig met ze. De 21ste eeuw is pas 14 jaar oud he. En niet allemaal hoaxende LOL-geboden van @HeleenvanLier gaan fop-RT-en nu, dan raken ze nog meer in de war.
En de eerste (bij monde van Bert Brussen):
Twittergebod 1: er zijn geen geboden. Al helemaal geen regels. Regels zijn bettuttelend. Goed Volk wil graag worden betutteld en aan de hand worden genomen door journalisten, Leuk Volk wil vrij zijn en niet als imbeciel worden behandeld. Teveel betutteling zoals men dat gewoon is in de oude media en bij de Publieke Omroepen is een affront tegen de intelligentie [hier uitleggen wat 'affront' betekent, eindredactie]. Leuk Volk bepaalt immers zelf wel wat goed of slecht is of wat leuk en mooi is, daar heeft Leuk Volk echt geen Goed Volk bij nodig als gids in een kosmopolitische wereld.
Natuurlijk heb ik hartelijk moeten lachen om beide stukken, maar de 'geboden' van de Volkskrant zijn goed te verdedigen. De krant wil dat haar mensen zich naar buiten toe op een professionele wijze presenteren en tegelijkertijd ook nog eens zoveel mogelijk Twitteraars naar haar website sturen. Welke krant (of website) wil dat niet? Het staat misschien niet zo tof om zelfs voor te schrijven wat voor foto men moet gebruiken en welke informatie men in de Twitter-bio moet stoppen, maar die regels hebben wel degelijk nut. Niemand neemt een 'ei' serieus, om maar iets te noemen.
Het is prima dat werkgevers zoals De Volkskrant online-gedragsregels opstellen voor hun werknemers. Nu nog kijken of de vele redacteuren, columnisten, journalisten en freelancers zich eraan houden.
