De uitzichtloze generatie

Wie na zijn vijf-en-veertigste werkloos wordt heeft het 'vrolijke' vooruitzicht dat te blijven tot zijn dood. En dat bij een snel stijgende levensstandaard. Voorwaar geen prettig vooruitzicht. Toch hoor je hier weinig over in de media. De Europese Commissie lijkt alleen oog te hebben voor de jeugd, klaarblijkelijk onder het motto dat die 'de toekomst' heeft. Die toekomst hebben ouderen, die op straat komen te staan niet. De eurocrisis en de daaruit resulterende massa werkloosheid in de eurozone hebben de problemen verergerd. Een buitengewoon zorgwekkende ontwikkeling.

Volgens Harvard professor Eduardo Campanella dreigt er een sociale catastrofe als er niets wordt gedaan voor deze groep. Maar de eurocrisis is niet alleen debet aan deze ontwikkeling. Ook door technologische ontwikkelingen en robotisering dreigen veel banen te verdwijnen, die niet worden opgevuld. Hij zegt verder:

Het is voor oudere werknemers immers veel minder gemakkelijk om concurrerend te blijven op de arbeidsmarkt, zich in een andere locatie te gaan vestigen of een eigen onderneming op te starten. Hoewel die trend wereldwijd kan worden opgetekend, dreigt vooral Europa getroffen te worden. De Europese arbeidspopulatie kent immers een snelle veroudering en zal het wellicht ook moeilijker hebben om van een beschermd werknemersstatuut naar een meer flexibel model over te stappen.

Daar komt nog eens bovenop, dat door de eenzijdige aandacht van Brussel voor de jeugdwerkloosheid, een hele generatie ouderen kansloos en uitzichtloos thuis zit. De tegengestelde belangen van jonge en oudere werknemers zullen de sociale cohesie uithollen, temeer daar de oudere werknemer die zijn baan verliest door de vele faillissementen ten gevolge van de eurocrisis wel met een hypotheek achter blijft en vaak studerende kinderen heeft. De uitholling van het sociale stelsel verergert de situatie alleen maar. Mij zijn gevallen bekend in Zuid-Europa waar de honden geen brood van lusten. En ook in Nederland lijkt er intussen al sprake te zijn van een 'heksenjacht' op mensen met een uitkering. Ik hoorde een verhaal dat de sociale dienst een huis drie maanden non stop in de gaten heeft gehouden wegens het vermoeden van samenwoning. Uiteindelijk bleek het loos alarm, maar denkt u eens aan de kosten-baten in dit geval. Totaal 'over the top' natuurlijk.

Nee, het gaat de verkeerde kant op in de samenleving. Niet alleen tegenstellingen tussen (niet-westers) allochtoon en autochtoon, tussen jong en oud en tussen arm en rijk. Ook tussen werkend en niet-werkend. En in plaats van dank voor de vele jaren hard werken wordt de oudere werkloze 'afgedankt' door diezelfde samenleving. Dat is niet alleen erg onrechtvaardig, maar ook een beschaafde samenleving onwaardig.

Een weinig aanlokkend perspectief. De vrolijke senioren boven dit artikel ten spijt.