De strijd is nog niet gestreden: Schleck kan winnen

Ja, oké. Ik geef het toe. Mijn conclusie van gisteren was voorbarig. Ik zat fout. Punt.

Tja, soms ben je als blogger toch een beetje te snel met het trekken van conclusies (zeker als je, zoals ik, een gepassioneerd wielerfan bent die, als het even kan, wil dat, wat er ook gebeurt, Cadel Evans de Tour niet wint).

Zo schreef ik gisteren direct na de etappe dat de saaie Australiër met een chronisch gebrek aan uitstraling en aanvalslust de Tour eigenlijk al gewonnen had. Hij is immers de betere tijdrijder.

Nou klopt dat wel, maar hij moet wel eventjes 57 seconden goedmaken; geen geringe achterstand. Zeker niet als we naar de prestaties van beide heren in het verleden kijken:

Die van vorig jaar zullen we moeten negeren. Maar de tijdrit van 2009 - nou, die moeten we wel degelijk serieus nemen. Evans heeft dit jaar niet genoeg aan 31 seconden.

Wat betreft de prestatie van vorig jaar: toen had Schleck al geen enkele kans meer om de Tour te winnen. Dit jaar begint hij echter aan de tijd in het geel. Dat geeft een renner altijd onvermoede krachten (zie bijvoorbeeld de geweldige klimprestaties van Thomas Voeckler nadat hij de leiderstrui mocht aantrekken).

Het AD gaat er vanuit dat Evans het wel even doet omdat hij maar liefst 13 keer sneller was in de tijdrit dan Schleck, terwijl de Luxemburger zijn Australische rivaal maar één keer versloeg. Dat is allemaal leuk en aardig, maar het gaat er niet zozeer om wie vandaag sneller is, als wel om hoeveel tijd Schleck verliest. 57 seconden is 57 seconden; dat heb je niet zomaar eventjes goedgemaakt, zeker niet als de je tegenstander in het geel rijdt.

Overigens kwam Schleck gisteren na de etappe buitengewoon rustig over. Hij blaakt werkelijk van het zelfvertrouwen. Dat moet zijn fans hoop geven*.

* Ik ben overigens geen Schleck fan. Het hele peleton kan mij niet echt inspireren. Zoals collega-redacteur Willem Jan Hilderink gisteren terecht tegen mij zei ontbreekt het tegenwoordig een beetje aan "grote meneren".