De Nederlandse elite
'De Europese Unie is een staatsrechtelijke zombiestaat'.
In Trouw van 31 januari jongstleden betoogt defensiespecialist Rob de Wijk:
Het wantrouwen van de burger jegens de elite blijkt vooral uit de aversie tegen ongrijpbare zaken als NSA en Europese Unie. Van de gemiddelde kiezer kan niet worden verwacht dat deze weet hoe inlichtingendiensten en Europa functioneren. Ze moeten erop kunnen vertrouwen dat inlichtingenprogrammas en Europese integratie bij hun gekozen leiders in goede handen zijn. Delen van het electoraat, opgehitst door populisten (SP en PVV) vinden dat dit niet het geval is.
Dit citaat geeft een onthutsend kijkje in de denk- en belevingswereld van een defensiespecialist, die zich kennelijk tot deze elite rekent.
Wat de NSA en een gekozen Amerikaanse president in de eerste plaats te maken hebben met niet gekozen en uitsluitend door koehandel benoemde eurocraten of op basis van een paspoort geparachuteerde europolitici is alleen deze defensie expert duidelijk. Dat hij meent dat gekozen leiders de Europese integratie zouden bepalen is een leugen dan wel een halve waarheid. Barroso, Van Rompuy of Ashton zijn door niemand gekozen en leggen aan geen enkel (euro) parlement verantwoording af. In zoverre het Europese Parlement al enige macht heeft, gebruikt het dat niet, maar is het eerder een Noord-Koreaanse applausmachine voor deze leiders. Schulz, de parlementsvoorzitter, symboliseert dit bij uitstek. Hoewel zijn bevoegdheid zich uitsluitend beperkt tot een parlementaire taak, presenteert deze voormalige linkse extremist zich als het Europese staatshoofd. De Europese Unie is dan ook een staatsrechtelijke zombiestaat, waar soortgelijke omhooggevallen locale politici, zoals Van Rompuy, Juncker of Barroso per decreet de koers bepalen. Het gebral van bijvoorbeeld Van Baalen, Schaake of In t Veld past ook in dit rijtje: hoewel er geen europarlementaire bevoegdheden bestaan, presenteren deze riant betaalde actievoerders van de Totale Europese Unie zich wel wereldwijd op de meest uiteenlopende gebieden om dit in hun parlement uit te drukken door een wereldrecord aan onverbindende moties, graaien en torenhoge onkostenvergoedingen, voor de democratie, vrede en internationale solidariteit uiteraard.
Ten tweede worden de leiders niet gekozen vanwege Europees beleid. Integendeel, het woord Europa valt niet bij verkiezingen. De euro heeft ook nooit in een regerings- of verkiezingsprogramma gestaan. Hij was er gewoon opeens. De democraten van CDA, GroenLinks, PvdA, D66 en de VVD negeren dit onderwerp omdat het volk toch te dom is. Rutte doet zelfs een expliciete oproep Europese onderwerpen pas na de verkiezingen aan de orde te stellen. De premier gelooft daarnaast zelf in zijn leugen, dat hij geen bevoegdheden overdraagt, terwijl hij Nederland opheft en een nieuwe Europese economische, ondemocratische en politieke middenschool creëert, de nieuwe Europese Comecon.
Wat de defensie expert met ongrijpbare zaken bedoelt is ook een raadsel. Het jaarlijks overboeken van 70 miljoen aan Griekenland, ruim 1 miljard van de DNB aan de IMF-stroppenpot, de ontwrichting van de economie en het Europese monetaire stelsel door de euro, het illegale c.q criminele wanbeleid van de ECB, de honderden miljarden Nederlandse garanties/belastinggeld in bodemloze ESM-putten en het openlijk bruuskeren van internationale verdragen zijn toch zeer grijpbare zaken. Het is in dit verband stuitend, dat Rutte naast onze voormalige bejaarde koningin zit en met zijn andere hand honderdduizenden andere bejaarden op straat gooit om de bevelen van een eurocraat uit te voeren.
Het zijn grijpbare zaken dat bijvoorbeeld in Amsterdam bejaardenhuizen worden gesloopt en wanhopige mensen daardoor tot zelfmoord/euthanasie worden gedreven. Dit zijn niet alleen grijpbare, maar aangrijpende zaken door een elite, die ook deze doelgroepen klaarblijkelijk te dom en niet levenswaardig vindt.
Ten derde is juist deze defensie-expert de demagoog en populist. Niet de SP of de PVV zijn het probleem, maar de Nederlandse leiders. Ook een grote meerderheid van de kiezers van CDA, GroenLinks, PvdA, D66 en de VVD staat immers zeer kritisch tot afwijzend tegenover de totale Europese Unie, de wijd opengegooide grenzen, de riant betaalde en geprivilegieerde eurocraten, de Europese corruptie, het rondpompen van astronomische bedragen et cetera, et cetera. Juist steeds meer domme burgers begrijpen dat deze EU al lang is ontspoord en vooral de status, prestige, financiële- en carrièrebelangen van een ambtelijke, journalistieke en politieke kliek dient.
Ten vierde meldt deze demagoog niet dat in vrijwel alle landen de EU een probleem is. Kennelijk staan die domme Nederlandse burgers toch wat meer in de Europese realiteit dan de elite. Het Duitse Constitutionele Hof en steeds meer Duitse intellectuelen hebben bijvoorbeeld genoeg van deze EU en haar megalomane waandenkbeelden en wanbeleid. Zo meldt De Wijk ook niet dat bijvoorbeeld 85% van 'domme' Zwitsers of Noren niets van deze EU wil weten.
Wat De Wijk ongrijpbare zaken noemt is uit te drukken in een woord: politiek. De Wijk heeft de mentaliteit en denkwijze van de Europese dictators van de twintigste eeuw. Het volk, verkiezingen en parlementen zijn onwerkbare systemen en moeten derhalve gekneed en geknecht worden, de intellectuele voorhoede zorgt wel voor u. Waar hebben we dat eerder gehoord?
