De knollen van Jan Kees

Gisteren, donderdag 21 juli 2011, zal de geschiedenis boekjes ingaan als de dag waarop de regeringsleiders van de Eurozone de financiële soevereiniteit van hun respectievelijke lidstaten hebben opgegeven en doorgegeven aan eurofiele technocraten uit Brussel.

En zwarte dag voor de democratie, een zwarte dag voor Nederland.

Op deze dag presenteerden de regeringsleiders een –uitgelekt- concept akkoord over ‘de oplossing’ van de eurocrisis. Ik zal u, lezer, hieronder trachten duidelijk te maken waarom de Nederlandse burger met dit akkoord knollen voor citroenen worden verkocht.

Onze Minister van Financiën, Jan Kees de Jager, kondigde deze ochtend triomfantelijk aan dat Sarkozy, le petit napoleon, en bondskanselier Merkel van Duitsland een akkoord hadden bereikt over deelname door de private sector in het bijdragen aan het oplossen van de Griekse schuldencrisis. En –indirect- met een bijdrage aan jet oplossen van de Europese schuldencrisis.

Dat is een LEUGEN.

Tegen de afspraken van Het Verdrag van Maastricht, tegen de statuten van de ECB, tegen de wil van de overgrote meerderheid van de Nederlandse (Europese) bevolking hebben de regeringsleiders van de Eurozone besloten door te gaan met het verlenen van substantiële steun aan liegende fraudeurs. Naast de €110 miljard, die het failliete olijfolie staatje al eerder ontving, is vandaag, naar verluidt, besloten om opnieuw €109 miljard te lenen. In totaal dus €219 miljard, evenveel als het totale BNP van het staatje.

Waarom?

Volgens de voorstanders van de eurozone omdat anders de stabiliteit van de munteenheid, de eurozone an sich en zelfs de stabiliteit van de wereldeconomie in gevaar zou komen. Onderbouwing van die mening werd niet gegeven. Het bleef bij een mening, die als feit wordt gepostuleerd.

In elk normaal bedrijf zouden liegende fraudeurs worden ontslagen. En zeker de ‘bazen’ die deze fraudeurs de hand boven het hoofd houden. Zo niet in Brussel. Daar komen leugenaars, fraudeurs, wanbeleid plegers en federale fantasten met alles weg. Niet met hoon, maar met ‘eer’. Een zeer dubieuze eer, want de rekening wordt doorgeschoven naar de generatie van onze kinderen terwijl tegelijkertijd de fiscale soevereiniteit wordt verkwanseld aan ex communisten als Barroso en Franstalige jezuïten als Van Rompuy.

Wat zijn opvallende zaken die uit het concept akkoord opvallen? (De volledige tekst kunt u hier lezen).

Om te beginnen dat Merkel heeft verloren en dat jawel, le petit napoleon weer heeft gewonnen. Hoezo?

Wel, kijk naar de 'afspraken' die aan de regeringsleiders zullen worden voorgelegd. Niet alleen is de muntunie in tact gebleven, maar één maatregel springt er bijzonder uit: flexibilisering van het EFSF. Dar betekent dat het Europese Fonds voor Stabilisatie van de Financiën gebruikt mag worden om ook landen die nog niet in acute financiële nood verkeren geholpen mogen worden. Welk land staat er bovenaan dat lijstje? Juist.

De voorgestelde verruiming van het mandaat van de EFSF houdt in:

- het EPSF mag interveniëren op basis van het principe 'voorkomen is beter dan genezen'. Wat betekent dat? Zij mag, zonder raadpleging van het EP (laat staan de min. van Financiën van de soevereine lidstaten) geld lenen aan landen waarvan zij vindt dat die dat nodig hebben om een 'default status' in de nabije toekomst te voorkomen;

- zij mag financiële herstructureringen van private banken die door slechte leningen in de problemen dreigen te komen (zoals m.n. de Franse) helpen door die lidstaat van funding te voorzien, waarmee die de verliezen van haar bankensector kan afdekken. Wederom => de Franse haantjes zitten het diepst in de shit met alleen al in Griekenland €57 mrd (op dit moment);

- het is de EFSF zelfs toegestaan om op de 'secondary markets'(dat zijn onder meer . hypotheekbanken) te interveniëren (wel is hier een unanieme goedkeuring van alle lidstaten vereist, maar dat is een doekje voor het bloeden natuurlijk, want niemand zegt 'nee' als men tot over de oren het moeras is ingetrokken).

Kortom, we zijn gepiepeld. De private sector is in weerwil wat JK de J ons wilde laten geloven volledig buiten schot gebleven. Frankrijk springt er het beste uit en heeft Duitsland (en daarmee ons land) bij de ballen en doet wat het wil. De Jezuïet Van Rompuy spreekt beter Frans dan Vlaams, de baas van het IMF is een vertrouwelinge van le petit napoleon, de hoofdman van het EFSF is een fransoos en Draghi (de toekomstige baas van de ECB) loopt aan het Franse lijntje. Kortom: l'empire Francais est née.

Voor uw informatie copieer ik hier punt 12 uit het conceptakkoord ook nog even:

Met andere woorden: de EU mag BINDENDE fiscale maatregelen opleggen!

Wie met dit plan akkoord gaat, tekent dus voor toekomstige overheveling van eigen financiële soevereiniteit richting Brussel.

En dat, terwijl een overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking (72%) heeft aangegeven dat niet te willen. De democratische legitimatie van deze brutale greep uit de portemonnee van de Nederlandse (en Duitse) burger is dus nullll.

Als Rutte geen historicus was geweest, maar een econoom dan had hij zich wellicht bedacht. Dat excuus geldt echter niet voor Jan Kees, die al gekscherend ‘de Eurojager’ wordt genoemd. Ja, van onze euro’s, niet de zijne. Het zal een kwestie van tijd zijn of de rijkelijk gevulde pensioenpotten van Nederland komen aan de beurt. Daar kan men op wachten. Immers, het is de welbekende taktiek van de EU om beetje bij beetje, stapje voor stapje verder te gaan. Totdat er geen weg terug meer is.

En Jan Kees maar zeggen dat de private sector een substantiële bijdrage levert. Het pakket VRIJWILLIGE, ik kan dat niet genoeg onderstrepen, maatregelen voor de private sector houdt in geen geval KWIJTSCHELDING in. Een roll over betekent gewoon het doorschuiven van de hoofdsom (dus meer rente inkomsten), een bond exchange betekent doorgaans slechte obligaties omruilen voor goede, en een buy back gaat meestal gepaard met een aanzienlijke premie voor de banken. Met andere woorden: de private sector doet niets. Gar nichts. Er worden ons knollen voor citroenen verkocht. Frankrijk heeft het zelfs voor elkaar gekregen dat het EFSF geld mag uitlenen aan staten die nog net niet officieel failliet zijn. Hoe verzinnen ze het! Zo kan Frankrijk zich altijd blijven verschuilen. Officieel zal dat geld naar de Franse banken gaan, ach, er zijn zoveel boekhoudkundige trucs om 'officiële steun' te maskeren.

Wat nu? Hoe voorkomen we dat de Nederlandse belastingbetaler, de komende generatie en de generatie daarna opgezadeld blijven met een torenhoge schuld, veroorzaakt door boven hun stand levende fraudeurs?

Het Nederlandse parlement moet de plannen nog goedkeuren. Ironisch genoeg zit de Partij van de Arbeid ‘op de wip’. Maar de ‘sterke knieën van Plasterk kennende (ook al geen econoom, maar een bioloog-met-gleufhoed) zal die vleesch noch visch partij wel weer vóór stemmen; daarmee het lot van ons land bezegelend.

Eén hoop houd ik wel, en dat is, dat Rutte wel zo verstandig is een stokje te steken voor de dreigende politieke eenwording. Want die agenda wordt door de Barroso’s van deze wereld nagestreefd.