De intolerante tolerantie van Conchita Wurst-fans
Iemand keihard bashen vanwege een andere mening heeft niks te maken met tolerantie. Als Arie Slob geen fan is van de Oostenrijkse Songfestivalwinnaar, is dat zijn goed recht.
Als cultuurminnend mens heeft u ongetwijfeld de uitslag van het grootste muziekfestijn ter wereld inmiddels meegekregen: Oostenrijk heeft het Eurovisie Songfestival gewonnen door mee te doen met een bebaarde vrouw genaamd Conchita Wurst. De act was een welbewuste provocatie van lieden die graag discrimineren op basis van seksuele voorkeur of 'gender' (wat dat begrip ook moge inhouden).
Eén van de redenen dat die act ook heeft gewonnen, was omdat veel Europeanen die boodschap onderstreepten. Ze wilden met hun stem op de Oostenrijkse vertoning opscheppen over hoe tolerant ze wel niet zijn. "Kijk eens, ik stem op een vrouw met een baard. Wat ruimdenkend van mij!" Middelpunt van die zogeheten progressieve ruimdenkenheid werd onbedoeld ChristenUnie-fractievoorzitter Arie Slob, toen hij gisteravond deze tweet het internet op gooide:
We zijn er uit. Dit jaar niet op vakantie in Oostenrijk.
Arie Slob (@arieslob) 10 mei 2014
En u weet: ik ben geen fan van Arie Slob (1, 2). Dat de leider van een marginaal partijtje zich opstelt als de alleenheerser van Nederland wekt bij mij veel ergernis, en in dat opzicht zie ik de ChristenUnie-leider graag een toontje lager zingen. Maar hier voel ik toch de behoefte om het voor de man op te nemen, want alhoewel de man gewoon bedoelde te zeggen dat hij het jammer vond dat Nederland niet gewonnen had (wij moesten genoegen nemen met een tweede plaats), werd Slob toch overstelpt met dit soort reacties:
Op Twitter reageerden veel mensen verontwaardigd; verondersteld werd in sommige gevallen dat Slob had verwezen naar de geaardheid van de Wurst. 'Jezus had toch ook lang haar, een baard en diva-gedrag?', schrijft iemand. Anderen namen het op voor Slob. 'Er waren meerdere lezingen van zijn tweet. Weet je zeker dat hij de meest negatieve bedoelde?', schrijft deze persoon. Een ander zegt: 'Gezien de woedende reacties wordt de grap van @arieslob niet helemaal begrepen. Tenminste: ik denk dat 't een grap was.'
En zo brachten de vaandeldragers van de bewierookte tolerantie goed naar voren dat zij zelf, paradoxaal genoeg, ook weinig tolerant waren. Ten eerste wordt Slob helemaal de huid volgescholden omdat hij toevallig niet zo'n fan is van een travestiet met een baard. Toch lijkt het mij z'n goed recht die act niet te willen beschouwen als het mooiste wat de wereld overkwam sinds Queen het lied Bohemian Rhapsody componeerde. Ten tweede werd er, zoals ook in het geciteerde stuk al retorisch wordt gevraagd, meteen vanuitgegaan dat Slob de tweet homofoob en intolerant had bedoeld. In het Engels noemen we zoiets jumping to conclusions. Het beste kwetterberichtje over de ophef kwam van voormalig DDS-redacteur Rob Goossens:
Kom, laten we onze eigen vooroordelen over de vooroordelen van christenen even botvieren op Arie Slob
Rob Goossens (@GoosR) 10 mei 2014
Daar zou ik het eigenlijk bij willen laten, want dit 140-tekens-tekstje zegt het eigenlijk allemaal. Mensen die Arie Slob verbaal mishandelen vanwege een tweet zijn simpelweg geen haar beter dan de Poetinesque kliek die alles in werking stelt om homo's te zieken. Tolerantie is een groot goed, maar je moet het niet alleen van anderen eisen. Je moet ook zelf leven naar de standaarden waar je anderen aan houdt, anders ben je domweg hypocriet.
Lees ook