De financiele macht achter de troon van de milieubeweging

Altijd al eens willen weten waar Greenpeace die betonblokken van betaalt? Of hoe Friends of the Earth een groot kantoor in Brussel kan aanhouden van waaruit het campagnes kan organiseren als 'The Big Ask' (nee geen verzoek om geld, maar een pan-Europese campagne om CO2-uitstoot terug te dringen)?

Kom dan deze week naar Londen. Daar vergadert - achter gesloten deuren uiteraard - het Environmental Funders Network. Het is een netwerk van private donors en stichtingen dat als doel heeft mogelijke sponsors van milieuactivisme in contact te brengen met activisten. Het is dus eigenlijk een soort geldmarkt waar linkse NGO's centen kunnen sprokkelen voor hun leuke plannetjes. 'Brand attack' campagnes bijvoorbeeld: "Shifting corporate behaviour and commodity supply chains via negative publicity." Of zoals u en ik het noemen: greenmail. Toegeven, of ze slopen de reputatie van je bedrijf - met steun van het Environmental Funders Network. Moet kunnen, gaat immers om een betere wereld.

Denk nou niet dat u ook even snel wat geld bij dit netwerk kunt ophalen. De bijeenkomsten van dit netwerk zijn namelijk 'invitation only'. Aan spontane subsidieaanvragen bestaat al evenmin behoefte: "Please don’t send applications or requests for advice on funding to the contact address given here, as this will only generate frustration and disappointment all round!" Zo is dat. Het geld is alleen voor de vaste vriendenschaar van radicale activisten. Oprechte wereldverbeteraars gaan maar ergens anders lopen bedelen.