- Home
- De familie van een gedode soldaat en de man die hij redde worden herenigd bij marathon
De familie van een gedode soldaat en de man die hij redde worden herenigd bij marathon
De Amerikaanse sergeant Michael Ollis stierf terwijl hij een medesoldaat met zijn lichaam beschermde tegen een zelfmoordterrorist. Hoewel Michael daardoor niet langer in leven is, leeft zijn geest voort - niet in de laatste plaats omdat zijn familie er alles aan doet om zijn nagedachtenis in leven te houden én omdat de man die hij redde hem continu in gedachten houdt.
Hoe ze dat doen? Door afgelopen zondag mee te hebben gedaan aan de marathon van New York. Zijn twee zussen waren daar, waar ze verwelkomd werden door luitenant Karol Cierpica, de Poolse soldaat die zijn leven te danken heeft aan sergeant Michael.
Twee jaar na Michaels dood in Afghanistan heeft luitenant Karol een goede band opgebouwd met zijn nabestaanden. Deze band is alleen maar sterker geworden doordat Michaels zussen en Karol afgelopen zondag samen de 42 kilometer en 144 meter van de marathon van New York liepen. De zussen - Kelly Manzolillo en Kimberly Loschiavo - liepen deze marathon eerder in 2008. Dit jaar herhaalden ze dat kunststukje dus - en dit maal ter ere van hun omgekomen broer en samen met de man die zijn leven te danken heeft aan Michael.
“I feel lucky, because other families who have lost a loved one don’t have a connection like this,’’ said Manzolillo, who lives in Hawaii. “We have someone who was there with Michael, the closest thing we can relate to.’’
Michael diende in 2013 in Afghanistan toen het fort waar hij en zijn medesoldaten waren opeens werd aangevallen door strijders van Al Qaeda en de Taliban. Eerst werd een autobom ingezet om een gat in de muur te plaatsen. Daarna stroomden Al Qaeda strijders naar binnen, waar ze vervolgens om zich heen begonnen te schieten. Ook waren er tien zelfmoordterroristen bij die zichzelf opbliezen op het moment dat ze dachten dat ze Amerikaanse (en Afghaanse) soldaten met zich mee de dood in konden nemen.
De Poolse luitenant Karol vocht zij aan zij met sergeant Michael. Ze schoten van zich af, en slaagden erin om behoorlijk wat strijders uit te schakelen. Toen sprong er opeens een terrorist te voorschijn van achter een container. Op het moment dat hij zichzelf opblies gooide Michael zich voor Karol, waardoor die laatste het overleefde.
Michael kreeg posthum twee hoge onderscheidingen: één van het Amerikaanse leger (de Silver Star) én één van de Poolse regering (de Army Gold Medal). Die laatste onderscheiding is de hoogst mogelijke onderscheiding die het Poolse leger kan geven aan een buitenlandse soldaat. Michaels moeder en vader - Linda en Bob - waren bij de ceremonie in Polen, waar ze de medaille in ontvangst mochten nemen in naam van hun overleden zoon.
Het meest emotionele moment kwam echter toen de ouders luitenant Karol ontmoetten. Vader Bob legt uit:
“He absolutely looked scared, like a deer in headlights when he was staring at us. I grabbed him and I hugged him. That’s when the tension broke.’’
Karol:
“It was very emotional for me because of meeting the family. I remember exactly where I was. It was very emotional when I met Ollis family.’’
Hoewel de Poolse luitenant bang was dat Michaels familie het hem kwalijk zou nemen dat hij de aanval wel overleefde bleek dat absoluut niet zo te zijn. Ze verwelkomden hem en gaven het gevoel dat hij er een nieuwe geadopteerde familie bij had. Vervolgens stelden ze hem zoveel mogelijk vragen over de laatste minuten van Michaels leven; de Amerikaanse regering had namelijk bijzonder weinig informatie naar buiten gebracht, alles wat ze wisten hadden ze uit mediaberichten gehaald.
Sindsdien hebben de twee families - Karols vrouw was zwanger toen ze elkaar ontmoetten en heeft in de tussentijd een gezonde baby op de wereld gezet - nauw contact met elkaar. Aangezien Michaels zullen en luitenant Karol een hobby delen - hardlopen - besloten ze om dit jaar samen mee te doen aan de marathon van New York, die afgelopen zondag plaatsvond. Door samen interviews te geven aan media hopen ze Michaels nagedachtenis recht te doen en zijn heroïsme onder de aandacht te brengen.
Me dunkt dat ze daar duidelijk in geslaagd zijn.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
