De excuses van Marc Calon

Wellicht zou ik wat optimistischer moeten zijn. Misschien menen ze het echt. Misschien hebben ze deze keer het roer omgegooid, en komt er eindelijk een einde aan de lange reeks fouten, wanpraktijken en “incidenten” van de afgelopen decennia. Aan de fraude, de absurde salarissen, de verkwisting van belastinggeld

Noemt u mij maar cynisch; het lukt me niet om er ook maar een snars van te geloven. Ik zal eerlijk toegeven dat dit deels komt omdat de zogenaamde excuses worden aangeboden door de voorzitter van Aedes—de PvdA'er Marc Calon. Ziet u, ik kom uit Groningen, en laat dat nu net zijn waar Calon zijn carrière heeft opgebouwd. Vanuit eerst de Provinciale Staten en vervolgens de Gedeputeerde Staten was Calon als leider van de PvdA-fractie de drijvende kracht achter precies het soort megalomane projecten waar hij nu zo op afgeeft.

Sterker nog, toen Calon in 2009 onverwachts opstapte als gedeputeerde om voorzitter te worden van Aedes leidde dit tot flinke vraagtekens in Groningen. Ik wil geen valse beschuldigingen uiten, maar ik ben zeker niet de eerste Groninger die het nogal dubieus vindt overkomen. De grote voorstander van megalomane projecten als de Blauwe Stad (een totale ramp, waarmee de provincie Groningen diep in de schulden kwam) krijgt een topfunctie bij de organisatie die leiding geeft aan de corporaties de deze projecten moeten uitvoeren. Dat wekt toch de schijn van corruptie.

Ondertussen zijn die grote projecten in Groningen stuk voor stuk uitgelopen op een verschrikkelijke strop. Vooral het paradepaardje van Calon, die oh-zo-geweldige Blauwe Stad, heeft geleid tot het bankroet van de hele provinciale overheid. Men staat tot aan de nek in de schulden, maar Calon in met de noorderzon vertrokken. De woningcorporaties hebben hun geld al verdiend, de lasten komen op het bordje van de Groningse bevolking, en Calon wordt—zo lijkt het toch echt—rijkelijk beloond voor zijn trouwe steun aan Aedes en consorten.

Vergeeft u mij derhalve wanneer ik sterke twijfels voel bij het waarheidsgehalte van alles dat Calon zegt. Hij biedt een vluchtig mea culpa aan, om vervolgens snel te benadrukken hoeveel beter het nu allemaal gaat. De woningcorporaties staan er in de beeldvorming slecht voor, maar is dat niet meer terecht hoor! “De rare commerciële projecten zijn passé,” zegt de man die zelf het meest wereldvreemde plan dat je maar kan bedenken door het provinciebestuur van Groningen heeft geloodst. Dat laatste vermeldt hij er zelf niet bij, natuurlijk. Voor wie bekend is met de puinhopen die Calon als bestuurder heeft achtergelaten klinken zijn woorden hol. Het is een beetje alsof Jos van Rey glashard zou beweren dat de corruptie nu wel uit de politiek is, en we gerust weer op hem kunnen stemmen. Dat zou absurd zijn, zoiets kan enkel in een derderangs bananenrepubliek—

Oh. Wacht. Slecht voorbeeld.

Onverstoord gaat Calon verder met zijn verhaal. Dan komt de aap uit de mouw: met zijn ecuses wil hij een voorschot nemen op de verhoren van de parlementaire enquêtecommissie inzake woningcorporaties, legt hij uit. Hij verwijst naar een rapport van Aedes zelf, waarin men concludeerde dat de woningcorporaties sinds hun verzelfstandiging in de jaren ‘90 “hun wortels zijn kwijtgeraakt”. Daar is het allemaal fout gegaan, zegt Calon. Die privatisering! Het blijkt overduidelijk dat nog altijd een PvdA-man is. Als het fout gaat is het de schuld van die gemene markt, en zeker niet van megalomane politici zoals hij zelf.

Opeens begint het me te dagen. Als later dit jaar de verhoren van de commissie plaatsvinden zal Calon namens Aedes gaan pleiten om de woningbouwcorporaties deels of geheel te hernationaliseren. Dat dit een schijnoplossing is maakt totaal niet uit. Het zal overkomen als daadkrachtig, en daarom zullen partijen als de PvdA er achter staan. Dan is er natuurlijk ook een nieuw bureaucratisch bestuursorgaan nodig om dit allemaal te overzien, en ik denk dat ik wel weet wie daar de topambtenaar gaat worden

En als het dan na enige tijd blijkt dat het allemaal niets heeft geholpen, dat de fraude en verkwisting erger zijn dan ooit, dan heeft Marc Calon ongetwijfeld nog wel wat fraaie excuses voor ons.