Spiraaltjes

Eerst maar eens een citaatje uit het gewraakte interview:

Hi-la-risch! Wat er nu gebeurt betekent het einde van de euro. Hoezo? Dat zal ik meneer De Geus en alle politiek correcten even uitleggen.

De parallellen met de wisselverlieszaak zijn groot, u weet wel, de schandalige verkwanseling van Nederland door Kok en Zalm door de gulden veel te laag in te wisselen voor de euro. Zie ook hier en hier. Kostenplaatje: structureel 10 (tien) procent van ons Bruto Binnenlands Product per jaar. Dat is dus ongeveer 60 (zestig) miljard euro per jaar. Elk jaar opnieuw. En hetzelfde dreigt nu te gebeuren in Duitsland.

De christen-democratische eurocraten schijnen te denken, dat als Mozes niet naar de Berg kan komen, dat de Berg dan maar naar Mozes moet komen ofwel in de woorden van een voormalig christen-democratisch premier: 'als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan'.

Deze meneer De Geus, en met hem heel policor Europa, maakt een kapitale beoordelingsfout waar hij beweert dat met name Duitsland profiteert van de euro. Zeker, de lage rente heeft in het voordeel gespeeld van de grootse (export-) economie van Europa. Maar de door de one-size-fits-all-euro constructie valt Duitsland nu in het Europese zwaard. Immers, de euro is voor Duitsland veel te goedkoop en voor een land als Frankrijk veel te duur. Maar revalueren respectievelijk devalueren is onmogelijk in deze euro-gevangenis.

En als klap op de vuurpijl gaan er steeds meer stemmen op dat de ECB de rente nog verder zal verlagen, om de zuidelijke periferie en Champs Elysees wat meer lucht te geven. Dat krijg je als de meerderheid van het bestuur van de ECB uit latijnen bestaat. En die speculaties bleken juist, want zojuist werd bekend dat de ECB de rente inderdaad met een kwart procentpunt heeft verlaagd tot 0,5%. Maar los daarvan zullen de huidige (euro-)ontwikkelingen Duitsland bakken met geld kosten. Immers, de vakbonden komen al met looneisen tot wel 5 (vijf) procent en de huidige dollar-euro koers helpt ook al niet mee om de dreigende oververhitting van de Duitse economie te temperen. Maar in plaats dat de eurocraten besluiten tot afkoeling van die economie door de rente te verhogen, koersen ze af op renteverlaging en bovenmatige loonstijgingen in Duitsland om op die manier de concurrentiepositie met de periferie te verbeteren. Een desastreus beleid, dat, zoals gezegd, sterk doet denken aan de Nederlandse situatie ten tijde van de omzetting naar de euro.

En die kost ons land structureel tien procent van ons Bruto Binnenlands Product. Voor wie hieraan mocht twijfelen verwijs ik graag naar deze uitvoerige berekening. Geprojecteerd op een land als Duitsland betekent dat een jaarlijks verlies van 250 (tweehonderdvijftig) miljard euro per jaar. Elk jaar. De euromuntunie zal Duitsland dus bakken met geld kosten, en niet, zoals de De Geuzen van deze wereld ons willen doen geloven, voordelen opleveren. Dat is wensdenken van de verkeerde, beter gezegd, gevaarlijke soort.

Duitsland zal naar mijn inschatting echter niet dezelfde fouten maken als de regering Kok-Zalm destijds. Je kunt veel van de Duitsers zeggen, maar niet dat ze dom zijn. Het inflatiespook (als gevolg van de onderwaardering van de euro voor Duitsland) is daar inmiddels al opgedoken en heeft nu al een additionele inflatie verhogende loon-prijs spiraal op gang gebracht. Deze ontwikkelingen zullen natuurlijk niet met veel enthousiasme worden ontvangen door de Bundesbank, want anders dan de Duitse politikers, is Weidmann niet helemaal van gisteren. Hij zal nooit zijn steun verlenen aan een sterk inflatoire loon-prijs spiraal. Recent gaf Weidmann al een schot voor de boeg door te stellen dat de ECB de rente niet moet verlagen maar verhogen, teneinde de oplopende inflatie voor Duitsland te beteugelen. Veelzeggend was, dat Merkel dit overnam. Met de relatief sterk gestegen huizenprijzen in Duitsland viel dit ook te verwachten.

Derhalve betekenen deze ontwikkelingen dat Duitsland zich ongetwijfeld aan het voorbereiden is op een Dexit. En dat zal dan vanzelfsprekend het einde van de euro betekenen, alle vrome euro-praatjes van Aart Jan de Geus ten spijt.

Hier kunt u de toelichting van Draghi volgen op het besluit de rente te verlagen.