Lange rijen bij Blokker: Nederlanders massaal op koopjesjacht, maar de buit gaat naar... Amerikaanse 'investeerders'

Het nieuws dat de voorraad van Blokker nu voor een prikkie wordt verkocht, heeft de harten en portemonnees van Nederlanders sneller doen kloppen dan een koffiezetapparaat op z'n hoogste stand. Sinds het faillissement van Blokker zijn er voor het eerst in jaren weer lange rijen te zien bij de filialen. Het lijkt wel of Nederlanders ineens weer nostalgisch worden zodra iets bijna gratis is.

Maar laten we dit even van een afstandje bekijken, want wat een ironie. Nederlanders die normaal gesproken online bestellen omdat het gemakkelijk is en ze niet in de rij willen staan, staan nu te trappelen om door de deuren van Blokker te stormen. Het is alsof ze zeggen: "Oh, nu het failliet is, wil ik wel even een nostalgisch rondje maken. En als ik dan toevallig iets goedkoops tegenkom, ach ja, dan neem ik dat ook wel mee."

Maar hier komt de clou: deze koopjesjacht is niet voor de lokale economie, noch voor de werknemers of zelfs de belastingbetaler. Nee, het is voor de Amerikaanse investeerders van Gordon Brothers, die in een zeldzaam vooruitziende blik 35 miljoen euro in Blokker stopten met de voorwaarde dat zij de voorraad mochten verkopen als het bedrijf zou falen. En falen, dat deed Blokker. Dus nu is het een Amerikaanse vuilniswagen die de winst opstrijkt, terwijl de Belastingdienst, die dertig miljoen euro misloopt, aan de kantlijn moet toekijken - laat staan mogelijke Nederlandse investeerders, verkopers, producenten en anderen die ook graag wat van hun geld terug zouden zien.

Het doet je bijna denken aan een scène uit Hitchhiker's Guide to the Galaxy, waar de aarde wordt opgeblazen voor een intergalactische snelweg, en de overgebleven mensen zich afvragen waar het allemaal goed voor is. In dit geval is de aarde Blokker, en de snelweg... nou ja, dat is de weg richting Gordon Brothers' zakken.

Dus, Nederlanders, terwijl jullie in de rij staan voor een koopje, bedenk dan dat de echte winnaars in dit verhaal niet degenen zijn die de 'Grootste Uitverkoop Ooit' bezoeken. Het zijn de Amerikanen die de zaken goed hebben bekeken en dachten: "Als het fout gaat, hebben we tenminste nog de voorraad." En fout ging het inderdaad.

Moraal van het verhaal? Misschien moeten we onze nostalgie en koopdrang niet alleen bewaren voor wanneer de prijs goed is, maar ook wat vaker steun bieden aan onze lokale winkels voor ze failliet gaan. Maar ja, dat zou dan weer te veel moeite zijn, nietwaar? Nee, dan is het veel beter om "met 15% korting" iets te kopen bij een bedrijf dat failliet is - zodat Amerikaanse aasgieren slapend rijk worden.