Vriend en vijand lijken nog steeds niet helemaal te hebben geaccepteerd dat Donald Trump nu toch écht de machtigste persoon op aarde is.
Hij is vandaag alweer twee weken president, maar dat wil niet zeggen dat de kansloze protesten en aanverwante anti-Trump-hype al voorbij is. Sterker nog, het lijkt alleen maar toe te nemen met een zogenaamde 'onthulling' van een goede vriend van Trump. Deze 'vriend' is niemand anders dan Howard Stern, een andere mediamagnaat die zichzelf de 'King of all media' noemt. Wat een uiterst bescheiden man moet dat toch zijn! Maar goed, bescheiden is Trump zelf natuurlijk ook allesbehalve. Soort zoekt soort, zullen we maar zeggen.
Maar om terug te komen op wat deze Howard Stern dan allemaal wel niet beweert over Trump: hij zou eigenlijk helemaal geen president hebben willen worden. Sterker nog, voordat hij zijn kandidatuur bekendmaakte vertelde hij altijd op Hillary Clinton te zullen stemmen. Niet dat dat echt een enorme verrassing is: Trump is zijn hele leven een democraat geweest, en zijn recente verandering richting meer republikeinse ideeën - wat natuurlijk altijd toe te juichen valt - is wel wat vreemd ja. Desalniettemin zou die kandidatuur nooit echt serieus zijn geweest. Natuurlijk, er zijn genoeg mensen - waaronder ikzelf - die een tijdje dachten dat het allemaal één grote grap, gewoon om te kijken hoe ver Trump zou kunnen komen. Het zou hem echter niet zozeer om een grap zijn gegaan, maar om keiharde dollars: Trump zou met zijn kandidaatstelling een betere deal hebben willen krijgen bij televisieketen NBC voor zijn programma 'The Apprentice'.
Het wordt echter nog gekker: niet alleen zou the Donald stiekem nog de hele verkiezing hebben gehoopt dat Hillary zou winnen, maar dat hoopt hij nog steeds. 'Dat is de reden dat hij die verkiezingsfraude zoveel laat onderzoeken', aldus Stern. Hij 'hoopt' dat daaruit zal blijken dat Hillary eigenlijk gewonnen heeft, zodat hij het stokje alsnog kan overgeven aan de vrouw die hij eerst in de gevangenis wilde gooien. Lekker logisch natuurlijk.
Maar zonder gekheid: wat hier allemaal beweerd wordt is uiteindelijk je reinste flauwekul. Ik kan me heel goed voorstellen dat Trump in het begin zijn eigen kandidatuur ook met een korreltje zout nam, maar dat zal al snel zijn veranderd. Dit is volgens Stern een man die geliefd wil zijn bij de Amerikanen - wel zo handig als je tv-programma's maakt - en dat bereik je natuurlijk nooit met de manier waarop hij zich in de race heeft gemengd. Het is één ding om je als verzoenende peace-and-love-kandidaat neer te zetten, en iets heel anders om zoveel mogelijk mensen tegen je op te hitsen. Want ja, vind van hem wat je wilt, maar hij maakt natuurlijk geen vrienden met de manier waarop hij zich uit over alles en iedereen, of hij daar nou gelijk mee heeft of niet.
Het geld, de reden dat hij dit alles gedaan zou hebben, laat echter ook wel zien dat een presidentskandidatuur geen slimme zet was. Hoewel een 'iets betere deal met NBC' natuurlijk wel wat zou hebben opgeleverd, is het niets vergeleken met het geld dat hij heeft moeten uitgeven aan zijn campagne. Vergeet immers niet dat hij die campagne vrijwel geheel zelf heeft gefinancieerd, tot op het punt dat men zich begon af te vragen of hij niet al zo ongeveer failliet was. Dus nee, voor het geld hoefde hij dit zeker niet te doen.
Blijft natuurlijk wel het punt dat duidelijk is dat Trump - net als iedereen - zijn overwinning absoluut niet voorzien had. Zijn overwinningsspeech was overduidelijk niet voorbereid en maakte duidelijk dat zelfs hij dit totaal niet had zien aankomen, maar dat hij er wel heel gelukkig mee was.
Toch heeft Stern wel één goed punt: deze jaren gaan desastreus worden voor Trump gezondheid. Hij is iemand die graag geliefd is bij de massa's, en dat is hij op dit moment natuurlijk allesbehalve. Het is dan maar ook zeer de vraag of hij het zal weten uit te zingen tot het einde van zijn termijn. En hoewel dat zeker waar is - met zijn extreme opvattingen is het best mogelijk dat zelfs de republikeinse senaat hem ooit zal proberen af te zetten - is het nou niet bepaald vriendelijk om zoiets over een zogenaamd 'life-long friend' te zeggen. Maar ja, van je vrienden moet je het maar hebben, zullen we zeggen.