Diverse coaches van het topsportprogramma
turnen voor vrouwen zijn op non-actief gesteld, waarmee ook het hele programma is stopgezet. Aanleiding hiervoor zijn de klachten vanuit oud-turnster en de 26-jarige meervoudig Nederlands turnkampioene Wyomi Masela, die turncoach Vincent Wevers beschuldigen van fysieke en/of mentale
mishandeling.
Het meeste van dit onwenselijke gedrag lijkt voort te komen uit een overwinningsdrang, een hypercompetitieve instelling. De coaches willen dat hun turnsters de top bereiken en dat ze bereid zijn om daar alles voor te doen. De ouders van die turnsters voeren eveneens de druk op die meiden op, om verschillende redenen. Iedereen kan zich wel een scenario bedenken, lijkt mij.
Terwijl die meiden, vanaf jonge leeftijd al, dus van twee kanten onder druk worden gezet, zijn ze niet opgewassen tegen die autoriteitsfiguren en kunnen ze maar nauwelijks tegengas geven. Daardoor worden sommige meiden wellicht voorbij hun limiet gepusht, en gaat het ineens op alle fronten mis.
Dit is een pathologische cultuur die je volgens mij wel in meer sectoren aantreft. Beurshandelaren, schoonheidswedstrijden (nog erger: voor kinderen) en wielrennen, noem het maar op. Het is zo'n pathologische competitiedrang, die vaak nog met de beste bedoeling in het leven werd geroepen.
Bij al die gevallen is volgens mij het enige wat helpt een cultuuromslag. Zorgen dat de grenzen van (in dit geval) zo'n meid niet overschreden worden; dat zowel de coach als de ouders kritisch reflecteren op hun motieven en handelswijze; en dat zo'n meid voor zichzelf op leert te komen (dus daar ook de ruimte voor krijgt). Volgens mij zijn in dit soort situaties de problemen concreet genoeg om te pleiten voor het teweegbrengen van een cultuuromslag, wat nog steeds zo vaak wordt bepleit bij situaties waar het totaal niet effectief is gebleken. De crisis in de turnwereld is volgens mij, en strikt in dat opzicht, een 'mooie' uitzondering.