Conservatisme is een pessimistische ideologie
Het is aan de conservatief om wereldverbeteraars de les te leren door te wijzen op het verleden.
Aldus betoogde Ed West gisteren in de Britse krant The Telegraph. Hij ergerde zich aan premier David Cameron die vindt dat eurosceptici niet zo "pessimistisch" moeten zijn over de kansen van het Verenigd Koninkrijk om een verdragswijziging in Europa af te dwingen. Cameron wil bevoegdheden uit Brussel terug en op die manier het Britse volk ervan overtuigen dat zij voor lidmaatschap van de Europese Unie moeten stemmen in het komende referendum.
Opiniepeilingen laten zien dat een ruime meerderheid van de Britten liever uit de EU stapt. Dat zijn vooral stemmers van Camerons eigen Conservatieve Partij. Ook veel rechtse kamerleden zijn de bemoeizucht van Brussel zat en willen uit de EU voor het zich tot een werkelijke politie unie ontpopt.
Het zogenoemde pessimisme van conservatief Engeland is volgens West alleen maar logisch.
Of course were pessimists, were conservatives thats the whole point. Some see a glass half-full, some see a glass half-empty, we see the downfall of Western civilisation and the country going to the dogs. If you want cheery, happy people who think everythings going to turn out like one of those Jehovahs Witnesses drawings of heaven where the kids are lying in a field next to a moose, join the Liberal Democrats.
Vrij vertaald:
Natuurlijk zijn we pessimistisch. We zijn immers conservatief. Sommigen zien het glas halfvol, anderen zien het glas half leeg. Wij zien de teloorgang van de Westerse beschaving en de ondergang van ons land. Als je blije, gelukkige mensen wil die denken dat alles wel afloopt zoals Jehova's getuigen de hemel afbeelden, waar kinderen in een grasveld toefen naast een eland, sluit je dan aan bij de Liberaal Democraten.
Of, in het geval van Nederland: D66.
Its the same with politics. Since the time of the Greeks, people have been coming up with schemes to create better societies that are hopelessly unrealistic, and from 1789 the human race has become hugely inventive at thinking of terrible ways to leave us all impoverished or dead, most of them based on the idea that humans are instinctively good. The European project is one such highly optimistic idea: just because every single attempt to overcome national identity in history has ended in miserable failure and bloodshed, thats not to stop us trying again, eh, folks?
Vrij vertaald:
Zo is het ook in de politiek. Sinds de tijd van de Grieken hebben mensen allerlei ontwerpen bedacht om de samenleving te verbeteren die hopeloos onrealistisch bleken. Vanaf 1789 heeft het menselijke ras zich enorm innovatief getoond in het bedenken van verschrikkelijke manieren om ons allemaal armer, zo niet dood achter te laten, dat allemaal vanuit de gedachte dat de mens een instinctief goede wezen is. Het Europese project is zo een optimistisch plan: dat alle voorgaande pogingen om de nationale identiteit te overwinnen tot grandioze mislukkingen en bloedvergieten hebben geleid, moet ons er toch niet van weerhouden het nogmaals te proberen, hè, mensen?
Wat niet wil zeggen dat conservatieven geen hoop hebben op een betere wereld, noch elke poging om de maatschappij te verbeteren van de hand wijzen. Er is voortuitgang. De afgelopen anderhalve eeuw zijn wij, vooral in het Westen, veel beter gaan leven. Maar dat heeft weinig te maken gehad met van boven opgelegde plannen. In tegendeel: juist daar en wanneer geëxperimenteerd werd met de planeconomie en "maakbare" samenleving, ging het mis. Alleen als de natuurlijke drang van mensen, om bijvoorbeeld geld te verdienen, een gezin te stichten en aansluiting te voelen bij een geloof, groep of natie, niet in de weg wordt gestaan, gedijen zij.
Dat is in de kern de conservatieve boodschap: wie vindt dat de maatschappij op de schop moet, negeert willens en wetens niet alleen de geschiedenis, maar de menselijke natuur.
Zie de Europese Unie. Burgers in de ene helft van een werelddeel worden verantwoordelijk gesteld voor de financiële zonden van burgers in de andere helft, ook al voelen de twee vrijwel geen enkele verwantschap met elkaar. De natiestaat wordt uitgehold, waarmee de legitimiteit van het bestuur in het gedrang komt. Dat mag je pessimistisch noemen. Maar het is ook de realiteit.
Lees ook