Woensdag kwam – eindelijk - een einde aan de jarenlange heksenjacht op de Amerikaanse president. Vechtend tegen het mediakartel (92% van de berichtgeving over Trump is negatief!), de bureaucraten in Washington en de corrupte Democraten, prevaleerde hij.
De heksenjacht werd een aantal uur na Trumps inauguratie geopend; de Washington Post en The Independent rapporteerden over de eerste pogingen om de kersverse president af te zetten. Het establishment richtte zijn pijlen allereerst op de rol van Trump in het Ruslandschandaal en vervolgens op zijn telefoongesprek met de Oekraïense president toen bleek dat het een hoax was. Het eindresultaat: vrijspraak van alle tenlasteleggingen.
Die vrijspraak heeft directe impact op de presidentsverkiezingen aankomende november. Het Amerikaanse volk ziet namelijk in dat deze afzettingsprocedure een partijdige poging was om het verkiezingsresultaat van 2016 ongedaan te maken. Door dat inzicht is de
approval rating van
Donald Trump flink gestegen: maar liefst
49% keurt het handelen van Trump goed, het hoogste percentage in zijn presidentschap. De kans dat Trump de verkiezingen in 2020 wint, is groter dan ooit met
59,99%, wat ook aan te moedigen is. In de eerste jaren van zijn presidentschap realiseerde hij namelijk de laagste werkloosheid sinds 1969, de hoogste salarisverhogingen ooit (
voor vooral lage inkomens), het hoogste besteedbare inkomen voor huishoudens, de best presterende beurzen ooit in de geschiedenis van de Verenigde Staten en
de beste rassenrelaties ooit.
Naast zijn economisch rechtse en cultureel conservatieve visie zullen dit jaar ook om een andere reden mensen op de Republikeinse presidentskandidaat stemmen. De radicale positie die vele Democratische kandidaten innemen op kwesties die betrekking hebben op abortus, belastingen en immigratie schrikken gematigde stemmers al gauw af. Zo vinden Democraten het wenselijk om abortus ongereguleerd te faciliteren, of zelfs iets om aan te moedigen. Op fiscaal, budgettair gebied nemen de extreemlinkse Democraten - want dat zijn ze - een nog eigenaardigere positie in.
Bernie Sanders wil bijvoorbeeld het gehele Amerikaanse zorgstelsel nationaliseren en vrijwel alle studieschulden kwijtschelden. Ook lesgelden dienen worden afgeschaft. Verder is hij fervent pleitbezorger van een ingesteld federaal minimumloon van $15 en een belastingheffing van 90% over het inkomen van vermogende Amerikanen.
Op het gebied van immigratie zijn de Democraten zwak. Zij handelen op basis van emotie in plaats van rede, in tegenstelling tot de Republikeinen. Alle Democraten zijn voorstander van het kosteloos verlenen van dure Amerikaanse zorg aan illegale immigranten. Zorg die veel Amerikanen niet eens kunnen betalen. De status van deze illegale immigranten en de manier waarop zij het land zijn betreden, komt wat betreft de oppositiepartij verandering in. Zij pleiten immers voor het legaliseren van het illegaal betreden van de VS via de zuidelijke grens. Een radicalere positie is in de lange geschiedenis van het land, dat sinds 1776 bestaat, niet genomen.
De Democratische dwaasheid was nog nooit zo evident, het verschil contrasteerde nog nooit zo erg en op de vraag wie het meest opkomt voor Amerikaanse belangen was nog nooit zo makkelijk een antwoord te geven.