Column Ozair Hamid: Hoe de Haagse elitaire moraalgieren De Mos uit de weg ruimden
Ostracisme, een stemprocedure die in het vroegere Athene werd gebruikt om iemand 10 jaar te verbannen. Meer dan 2000 jaar later zien we het weer, alleen wordt het ditmaal niet bepaald door de bevolking, maar door Haagse partijpolitici. Dit keer onder het mom van ‘corruptie’.
De partijkartelaanhangers van D66, VVD, GroenLinks, CDA, PvdA, SP en ChristenUnie-SGP durfden woensdagavond een motie van wantrouwen te steunen, terwijl Richard de Mos en Rachid Guernaoui – de verdachten – niet eens zijn veroordeeld, maar slechts worden beschuldigd. De moraalridders van het partijkartel tonen met deze daad wederom hun schaamteloze, grenzeloze hypocrisie: de rechtsstaat is van vitaal belang, behalve als het hen niet uitkomt. VVD’ers die telkens in opspraak komen mogen 'in vrijheid' afwachten totdat het onderzoek van hun corrupte commissies is afgerond. Maar twee pragmatische personen die alles inzetten om Den Haag beter te maken, door de status quo te veranderen, moeten kapot gemaakt worden.
Deze karaktermoord ondermijnt niet alleen de rechtsstaat, maar ook het vertrouwen in de lokale politiek. Niet De Mos en Guernaoui krijgen te maken met een minder sterk mandaat, maar VVD en co. zullen hier vooral last van krijgen. De wethouders zijn namelijk enorm populair onder de Haagse bevolking. Het zijn pragmatisten die opkomen voor het MKB, die Den Haag weer op de kaart willen zetten, die keihard willen optreden tegen criminaliteit, dag en nacht.
Krijsende Krikke, die geen mandaat heeft (burgemeester wordt gekozen door de commissaris van de koning) aan de andere kant verzocht de heren om nota bene tijdelijk op te stappen. Mevrouw Krikke, Den Haag heeft grotere problemen dan twee goede wethouders terug te laten treden. Mocht er toch een kern van waarheid te vinden zijn in de aantijgingen: "Beter om een diamant met een gebrek te zijn, dan een kiezel zonder", zei Confucius duizenden jaren geleden.
