Column Jan Roos: Het einde voor Wilders is in zicht

In vogelvlucht een analyse geven over de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen is even makkelijk als verdrietig. De eindconclusie staat immers al vast: het is een puinhoop in de vaderlandse politiek. Naast een enkel lichtpuntje hier en daar is er een ernstig verdeeld land te zien met een aantal gevaarlijke ontwikkelingen. Nou, laat ik dan maar beginnen.

'Gemeenteraadsverkiezingen 2018 zal de openbaring worden van de vijfde colonne', twitterde ik op 12 maart. En niets is minder waar gebleken.

De opkomst van DENK en andere islamitische partijen is de oogst na jaren zaaien door onder andere de PvdA. Zij hebben de Turken en Marokkanen als stemvee behandeld, ze niet laten integreren of emanciperen want ze moesten zo nodig hun eigen cultuur vasthouden en zie hier het resultaat: politiek radicalisme met meer banden met het land van herkomst dan met ons land. We staan erbij en kijken ernaar. En door al die zetels krijgen ze macht. En door die macht zullen ze steeds meer aanhang krijgen. En door meer aanhang krijgen ze meer macht. En door meer macht krijgen ze invloed. En door meer invloed zal Nederland verder islamiseren zonder dat iemand het nog een halt toe kan roepen. Goed gedaan, links. Bravo. Overigens zullen jullie zelf het grootste slachtoffer worden, want het zijn juist de progressieve waarden die het eerst zullen verdwijnen.

De tegenhanger van al dit islamitische stemgeweld zou natuurlijk de PVV moeten zijn. De partij van Wilders deed in dertig gemeenten mee. Het werd op z'n zachts gezegd niet veel. Zeker Geerts prestigeproject Rotterdam was een aanfluiting. Ook hier zie je dat de partij een goede strategie mist, want hoe haal je het in je hoofd om tegen Leefbaar Rotterdam te gaan strijden? Een club met goede mensen, die voor de stad opkomt en geen blad voor de mond neemt als het gaat over de islam of het multiculturele drama. Dat vonden de Rotterdammers blijkbaar ook en zo bleef Leefbaar de grootste en kwam de PVV met maar één miezerige zeteltje in de raad. Wat natuurlijk ook komt doordat Wilders geen behoorlijke kandidaten kan vinden voor zijn partij. Het einde is dus voor hem in zicht.

Het enorme verlies voor D66 - houd toch op met je zilver! – is meer dan begrijpelijk. De partij is in vrij korte tijd van een gezellig genuanceerd clubje in het midden verworden tot een burgerminachtende, orgaanrovende, democratiehatende en privacyslurpende groep machtswellustelingen. De afstraffing zal ze overigens worst zijn, want ingecalculeerd. Vanuit het hoofdbestuur kwam dus het bevel niet te teleurgesteld te kijken bij een mindere uitslag. Dat die zetels zijn overgegaan naar de zeewierkoekjes van GroenLinks zegt ook iets over beide achterbannen. Blank, hoogopgeleid en geen enkel besef van realiteit. Dat GroenLinks een samenwerkingsverband is van communisten, anarchisten, krakers, antifascisten, stalinisten, maoïsten en ander extreem-links gewelddadig tuig is het grootstedelijke bakfietsvrouwtje waarschijnlijk ontgaan. Maar eerlijk is eerlijk, dat heeft er natuurlijk alles mee te maken dat ze een boterzachte buikspreekpop als landelijk fractievoorzitter hebben.

En weer wonnen de lokale partijen meer zetels. Naast dat die clubs veel meer voeling hebben met hun gemeenten is dit ook een teken dat mensen zich niet veilig voelen bij landelijke partijen. En dat is heel goed te begrijpen. Want voor wie zitten die koekenbakkers daar? Ik geloof niet voor ons.

P.S.: Maar Jan, waarom zeg je niks over het sleepwetreferendum? Omdat het allemaal niets uitmaakt.