Jan Roos gelooft niet in de intrinsieke goedheid van GroenLinks-raadslid Femke Roosma, zo schrijft hij vandaag. De realiteit omtrent ISIS en de radicale islam zo ontkennen? Dat is gewoon ronduit kwaadaardig, aldus de columnist.
Ondanks alle ellende die het voortbrengt wil ik best in de goedheid van mensen geloven. Dat ze echt overtuigd zijn dat hun aanpak de samenleving verder helpt. Het is niet altijd geboren uit slechtheid of hunkering naar chaos. Het kan niet immer gebaseerd zijn op de aandrang naar zelfdestructie wegens fouten in het DNA. Er zijn echt heus mensen die vanuit een lieve naïviteit de hoop op beter en verbetering zonder met hun ogen te knipperen de maatschappij onveiliger maken. Het zijn overigens vrijwel altijd linkse lui die met hun maakbaarheidsdenken en “iedere dader is ook maar een slachtoffer”-filosofie streven naar een utopie. Dat ze daarmee een dystopie creëren gaat volledig langs ze heen.
En dan heb je ook mensen als de GroenLinks-fractievoorzitter in Amsterdam, Femke Roosma. Het bakfietsvrouwtje uit de hoofdstad dat tijdens een debat zei dat ze schrikt van de suggestie waarin een link wordt gelegd tussen terrorisme en de islam. Dat is niet naïef, dat is gewoon intrinsiek slecht. Roosma denkt te deugen om moslims te ontzien, maar spuugt daarmee in het gelaat van de realiteit en haar slachtoffers. De laatste achttien jaar heeft islamitisch terrorisme wereldwijd voor 31.221 aanslagen gezorgd met 146.811 doden als gevolg. Dat weet Femke ook wel, ondanks dat de Femkes van deze wereld hun hoofd zo diep hebben weggestoken in de deugzand, dat hun wimpers schroeien aan de magma. Maar Roosma vindt het niet leuk om het te erkennen, dus doet ze net of het niet bestaat. De term kinderachtigheid dekt niet eens de lading, want dit soort ontkenning van gevaar is gevaarlijker dan het gevaar zelf.
Hetzelfde geldt voor het geveinsde medemenselijkheid gedram over het terughalen van ISIS-kinderen en nu ook ISIS-vrouwen. De softe sector wil geloven dat deze dames daar doodleuk in de keuken lekkere halalpasteitjes hebben staan bakken en af en toe een kookwasje deden als het uniform van manlief wat veel bloedspetters op de mouwen had. Natuurlijk is het tegendeel waar, dat begrijpt ieder normaaldenkend mens. Want als je vertrekt uit een vreedzaam Westers land om je aan te sluiten bij een van de smerigste terreurorganisaties uit de menselijke geschiedenis, dan doe je dat niet uit naïeve drang naar gezelligheid. Dat doe je omdat je achter hun gedachtengoed van moord en doodslag staat. Die vrouwen terughalen is dan ook het laatste wat je moet doen. Zij wilden ons niet meer, nu willen we hen niet meer. En als een of andere vrouwelijke D66-rechter straks bepaalt dat ze toch terug mogen keren hoop ik dat ze allemaal in de straat worden gezet bij Femke Roosma. Eens kijken of dat geitje dan nog steeds de links tussen de islam en terreur ontkent.