Jan Roos vindt dat de afgezwaaide GroenLinks-leider Femke Halsema zich gedraagt als een stampvoetend kind in een zandbak. Op hoge toon eist ze de 'linkse waarden' terug. Ze heeft helemaal niks te eisen, vindt de columnist. Ze zou zich daarentegen moeten doodschamen. Mijn koffie liep in stralen over het beeldscherm van mijn laptop. Ik was zojuist in proesten uitgebarsten en kon niet voorkomen dat alles onder kwam te zitten. Femke Halsema, voormalig fractievoorzitter van GroenLinks, mocht in dagblad Trouw
haar licht laten schijnen over de huidige politiek en het bleek weer eens een dwaallicht te zijn. Even leek het erop dat La Halsema kans maakte om burgemeester van Amsterdam te worden, maar ze is bestuurlijk te licht bevonden. In de tijd dat Femke nog in de race was voor het eerste burgermoederschap van de hoofdstad probeerde ze evenwichtig en soms zelfs reëel uit de hoek te komen. Maar nu die kans is verkeken kan ze als vanouds weer linkse kletskoek verkopen.
Femke laat in een essay voor de Maand van de Filosofie weten dat ze de progressieve waarden terugeist die rechts zou hebben gekaapt. ‘Met zoveel rechtse bravoure zou je bijna vergeten dat alle grote veranderingen in de jaren zestig en zeventig bevochten zijn door progressieve geesten. Volkshuisvesting, AOW, rechten voor arbeiders, homo’s, vrouwen, migranten en gehandicapten en vrijheid van meningsuiting. Dat alles heeft Nederland een open, tolerant en democratisch land gemaakt.' Dat klopt allemaal, maar...
Om te beginnen heeft links helemaal niks op te eisen. Waarom denken de Halsema's van deze wereld toch dat ze op bepaalde waarden een monopolie hebben? Wat is dat toch voor een kinderachtig gedoe dat wanneer je een ideaal hebt, en een ander omarmt datzelfde ideaal, je mokkend roept dat het jouw speeltje is? Dat je het op hoge poten terugeist, als een kind in de zandbak zijn schepje?
Overigens waren deze waarden inderdaad ooit progressief, maar ze zijn dat al heel lang niet meer. Dat komt om de doodeenvoudige reden dat de partijen die zich nog progressief noemen zo conservatief als de pest zijn geworden. Want als je met je gedachtegoed in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw bent blijven hangen, is van enige progressie echt geen sprake meer.
En links heeft deze progressieve vrijheden simpelweg verkwanseld. Ze hebben ze niet tot nauwelijks verdedigd. Dat komt door de multiculturele samenleving: links heeft met haar tolerantie ten aanzien van intolerantie haar eigen glazen ingegooid. Het omarmen van de islam is daarbij de grootste fout geweest, want hoe kan je roepen dat je voor rechten van homo's en vrouwen opkomt en tegelijkertijd vrouwenonderdrukking en homohaat binnen deze religie accepteert omdat het nou eenmaal “hun cultuur” is? Hoe is het mogelijk dat je zegt op te komen voor de vrijheid van meningsuiting, maar alles en iedereen die het niet met je eens is uitmaakt voor extreem-rechts, fascist, racist, xenofoob, homofoob of islamofoob? Uit angst voor de islam, de knuffelbeer van links, kunnen cartoonisten, cabaretiers en kunstenaars zich niet meer vrijuit uiten. En juist door het opengrenzenideaal van links zijn verworvenheden van het sociale vangnet afgebrokkeld.
Rechts heeft helemaal niks gekaapt. Geen enkele vrijheid is via ontvoering gewisseld van stroming. Alle voorheen progressieve waarden zijn bij het grof afval gezet door links. En rechts heeft ze, godzijdank, opgepakt. Links moet niet opeisen wat ze zelf, als oude schoenen, heeft weggegooid voor het groot-multiculturele ideaal. Nu de samenleving een puinhoop is omdat het een groot multicultureel drama is geworden moet je niks op hoge toon terugvragen. Nee, je moet je alleen maar doodschamen. Elke dag weer.