Column Jan Roos: Burgemeestersbenoemingen in Nederland zijn politiek corrupt; zie Halsema, Krikke en Fröhlich

In zijn column van deze week duikt Jan Roos in de wereld van de totaal corrupte Nederlandse burgemeestersbenoemingen. Die zijn niet gebaseerd op kunde of zelfs op lokale politieke voorkeur. Nee, alles wordt in Den Haag bedisseld met het metrum welke partij nu aan de beurt is om een bestuurder een baantje te geven. Ook journalisten haken tegenwoordig aan bij dit banencircus, constateert Jan, zoals de benoeming van BNR-hoofdredacteur Sjors Fröhlich nu aantoont.

Niet zo heel lang geleden waren het keurige heren, vaak van stand, met in ieder geval de uitstraling dat ze boven de partijen stonden. Onbeschreven bladen van goede komaf met overwicht en gezond verstand. Zo waren de burgemeesters ooit. Vandaar dat in die tijd er weinig stemmen opgingen voor een gekozen burgemeesterschap. Met de introductie van de bizarre identiteitspolitiek en de steeds verregaande politiek-corrupte benoemingen is een burgemeestersverkiezing geen luxe bestuurlijke vernieuwing, maar noodzakelijk om het geloof in de democratie nog enigszins te beschermen.

Na afgelopen maanden vraag je je weer eens af wat er toch aan de hand is in Den Haag. Want dat is de enige plek waar besloten wordt wie waar burgemeester wordt. Het heeft helemaal niets te maken met de voorkeur van de plaatselijke bevolking of de samenstelling van de coalitie aldaar; het is gewoon een kwestie van wie “aan de beurt is.” Zo kon het gebeuren dat de gemeente waarin ik woon, waar voornamelijk op plaatselijke partijen of rechts wordt gestemd en waar de bevolking bovengemiddeld blank is en onderdeel van de economisch geslaagde deel van het land, een burgermoeder van GroenLinks huize kwam. Nooit heeft het geklikt, van beide kanten niet. Maar GroenLinks mocht nou eenmaal iemand naar de eerst redelijk grote gemeente sturen. Enfin, het werd een drama.

Zo was het in Den Haag ook al een tijdje bekend dat Femke Halsema de burgermoeder van de hoofdstad zou worden, nog voordat er überhaupt sprake was van een sollicitatieprocedure. Iedereen van enig statuur wist dit en reageerde daarom ook niet op de oproep om op de vacature te schrijven. Er was zelfs een tweede ronde nodig omdat het wel een erg ongeloofwaardig toneelstukje werd met de eerste karige aanmeldingen. Halsema is en was niet geschikt. Ze staat niet boven de partijen en is erg emotioneel qua politiek bedrijven. Als je alleen al ziet hoe ze de situatie rond haar zoon, die met een verboden wapen uit inbreken ging, heeft afgehandeld snap je dat deze vrouw nooit op die positie had mogen zitten.

Net als Pauline Krikke van Den Haag. Ze stapte na haar zoveelste falen op als burgermoeder. Al had ook zij nooit die functie moeten krijgen. Haar CV staat bol van desfunctioneren in bestuurlijke functies. Dus waarom dan toch zo'n post? Heel simpel, omdat Pauline zit tijdens het plassen. Het moest en zou namelijk een vrouw worden. Mannen waren uitgesloten. En aangezien er maar een bijzonder klein poeltje is waar de door het partijkartel goedgekeurde dames in zwemmen kwamen ze bij haar uit. Een ramp voor de stad met een bestuurlijke pijnhoop als gevolg.

Het is vrijwel onmogelijk om ergens benoemd te worden als je niet onderdeel uitmaakt van de corrupte kliek op het Binnenhof. Iets meer dan vier procent van alle burgemeesters is niet lid van een politie partij die in de Kamer zit. Dus kwaliteit is niet van belang: het gaat erom of je bij de juiste club hoort - en soms ook in het bezit bent van het juiste geslacht. Wat één van de meest opmerkelijke benoemingen voor mij was, was die van Pieter Broertjes als burgemeester van Hilversum. Broertjes was 25 jaar hoofdredacteur van de Volkskrant geweest, en had geen enkele bestuurlijke ervaring, maar werd hoeperdepoep opeens de hoogste man van de mediastad. Niet geheel toevallig de stad waar Pim Fortuyn werd vermoord na een golf van haat en demonisering van onder anderen de krant van Broertjes. Uiterst opmerkelijke benoeming en de eerste keer dat het partijkartel en mediakartel zo openlijk samenwerkten.

Ook het laatste burgemeestersnieuws maakt je niet veel vrolijker. Sjors Fröhlich, hoofdredacteur van BNR Nieuwsradio, wordt de burgervader van Vijheerenlanden. Wat heeft Sjors daar dan voor moeten doen? Nooit gehoord dat hij ook maar een dag in de politiek heeft gezeten of überhaupt dat soort ambities bezat. Wat ik wel van Fröhlich weet is dat hij van een rechts-liberale zakenzender een soort Radio 1 heeft gemaakt, met dezelfde politiek correcte nonsens, dezelfde overheidsbeleidspropaganda, dezelfde anti-Wilders en -Baudetverhaaltjes, alleen dan zonder het budget van de NPO.

Dus lik je jaren de kont van de staat, krijg je een burgemeesterspostje in een of ander gehucht terug. Sjors heeft er 2,5 jaar aan gewerkt om deze functie te bemachtigen, zegt hij zelf. Hoe diep moet je dan al die tijd gaan om niet tegen de haren van de boven ons gestelden in te strijken op je radiozender. In ieder geval was hij al die tijd niet onafhankelijk of neutraal in zijn functie als hoofdredacteur van BNR omdat hij in een sollicitatieprocedure zat bij de staat en dat was te horen ook. Maar goed, straks staat-ie wel mooi met zo'n ketting om zijn nek te glimlachen. Loon naar verricht arbeid.