Sea-Watch 3 staat symbool voor empathisch egoïsme: 'als ik mijn zin maar krijg dan is het goed'

Dankbaar leende de affaire Sea-Watch 3 zich als onderwerp voor de westerse masochistische pers: scherpe beelden van een kwetsbaar kind, een vluchtende zwangere vrouw en vage, wazige beelden van een horde Afrikaanse jonge mannen op de achtergrond. Precies zoals benodigd om empathie op te wekken en tegenstanders van massa-immigratie de mond te snoeren: 'maar de zwangere vrouw dan!?'

Carola Rackete is een door de pers bezongen kapitein met goede bedoelingen, maar met desastreuze gevolgen. De kapitein staat symbool voor de linkse politiek in de afgelopen 100 jaren; een halsstarrig wegkijken vervolmaakt de definitie van dit gedachtegoed.

Goede bedoelingen hadden de Russische en Chinese communisten ook, maar de desastreuze gevolgen van bijna 100 miljoen doden lieten niet lang op zich wachten. En ook nu weer zijn overal personen te vinden die vol goede intenties inspelen op de empathie: “Mensen redden uit zee is geen misdaad” zeggen ze. Het is holle linkse retoriek van het niveau middelbare school die we ook goed uit het verleden kennen.

Zoals de uitspraak "geweld lost niets op!" Maar hoe zijn we dan van de nazi's afgekomen? Door met ze koffie te drinken? En waarom smullen we zo van oorlogsfilms van na 1945 met uitsluitend heldhaftige Amerikanen en dappere Engelse soldaten die ons met geweld bevrijden? Omdat geweld niets oplost? U begrijpt het punt wel: op links zweven de dagdromers.

De kapitein van de Sea Watch 3, een Gutmensch Eerste Klasse, is dus ook zo'n type met goede bedoelingen. Maar is deze kapitein wel zo moreel verheven als wordt voorgesteld? Een kleine uitstap brengt ons naar 1895, wanneer Friedrich Nietzsche in zijn werk de 'Antichrist' in één adem de vloer aanveegt met het boeddhisme:

Toevallig bestaat er een sterke parallel tussen de boeddhist -wiens eigen verlossing centraal staat- en de kapitein van de Sea Watch 3. Als Carola Rackete vindt dat ze het goed doet dan is de kous daarmee af. De gevolgen van haar handelen voor anderen doen er niet toe.

Op traditioneel socialistische wijze wordt weggekeken van onbedoelde negatieve consequenties van massa-immigratie. Maar: "het voelt zo goed!" Ja, voor eventjes. Terwijl de aanwezigheid van de Sea Watch 3 en andere Gutmensch-boten op de Middellandse Zee migranten juist stimuleert om met een gammel vlotje de zee op te gaan, in de hoop "gered" te worden. En terwijl zich dit alles afspeelt zien we dat de integratie in Europa verrekte beroerd verloopt, niet in de laatste plaats in de perceptie van de bestaande inwoners die daar toch wel iets over te zeggen hebben?

Bij de sympathisanten van de Sea Watch 3 doen dergelijke overwegingen er niet toe. Het is duidelijk dat ze zich zien als de Grote Redder: zelfvoldaan Nietzscheaans egoïsme ten top. Goed-doen-alleen, is niet genoeg. Samen met je kind en knuffel afgeven bij het dichtstbijzijnde AZC is niet genoeg. De Gutmensch moet verantwoordelijk gesteld worden voor de gevolgen van zijn of haar daden, voor onvermijdelijke consequenties zoals die zich in de werkelijkheid voordoen.

De Amerikaans filosoof Stephen Toulmin zei het destijds treffend: ‘links politiek denken is als een masturbatie fantasie waarin de werkelijkheid er niet toe doet’.