Buitenlandse media lyrisch over Nederland-Australië
Met name de grote Britse kanten houden wel van dit soort premiership-achtige wedstrijden.
Na de 5-1 winst tegen Spanje werd Nederland door de internationale pers opeens gebombardeerd tot dé titelfavoriet van dit WK - samen met Duitsland, tenminste. Gisteravond hadden onze jongens het helaas significant moeilijker tegen Australië, een team dat normaal toch veel zwakker is dan de Spanjaarden die het voetbal de afgelopen zes tot acht jaar hebben gedomineerd.
Oranje kwam weliswaar 1-0 voor (door weer een goede goal van Arjen Robben), maar Tim Cahill maakte binnen een minuut de gelijkmaker. Na rust liepen de Australiërs vervolgens uit naar 2-1.
Toch was er geen reden om je zorgen te maken; ik had in ieder geval continu het gevoel dat Nederland deze wedstrijd niet zou verliezen. Robin van Persie bevestigde dat even later door de 2-2 te scoren, gevolgd door een mooie (maar houdbare) goal van Memphis Depay, de jongste Nederlandse doelpuntenmaker ooit op een WK.
Na de wedstrijd was ik ervan overtuigd dat de internationale media Oranje flink zouden bekritiseren en dat men tot de conclusie zou komen dat de lyrische verhalen na de mooie winst tegen Spanje enigszins overdreven waren. Blijkbaar is Nederland toch maar gewoon een team.
Hoewel er iets van kritiek is, valt het allemaal enorm mee. In de eerste plaats heeft iedereen bijzonder genoten van de wedstrijd - daar ligt het accent op - en in de tweede plaats blijft de rest van de wereld enorme bewondering hebben voor onze aanvallers, hoewel men terecht tot de conclusie is gekomen dat onze verdediging misschien toch niet zo heel sterk is.
Met name de Britse kranten waren bijzonder te spreken over de wedstrijd zelf:
"This, even Louis van Gaal would have to concede, was not a game for sitting on a barstool. It was a game that had you on your feet. That had you wondering if the World Cup that keeps on giving really can get any better.
Mooi, maar dan de kritiek:
"Indeed here they actually displayed more energy than the Dutch in the opening exchanges. Van Gaals side were a little sluggish and disjointed. Perhaps even a touch complacent.
Gelukkig:
"In the end, the Dutch just proved too strong, too technical good, for the courageous Australians, even if McKay perhaps should have scored prior to Depays 68th minute winner; a 30-yard shot that Ryan, on reflection, is sure to feel he should have saved.
The Telegraph doet ook vol blijdschap mee:
"Give them the World Cup. Give it to both of them. There can be no more appropriate way of rewarding Australia and Holland for entertaining us so exquisitely, after a game that resembled a large city in its inescapable sense that something, somewhere, was always happening. It was a ball, a brawl, a banquet, a blast: more than that, though, it was a brilliant way to spend 90 minutes.
Net als de Daily Mail was de Telegraph weliswaar blij met het vertoonde spel van beide teams - het was een spektakelstuk om te zien - maar is er ook kritiek op de verdediging van Oranje:
At the end of it, the Dutch have all but qualified for the last 16. But Australia opened up fissures in their team that Spain did not. The Dutch dam, it seems, is not impregnable.
De conclusie van die krant:
"As entertainment, it is hard to imagine this match being bettered.
Ook Sky News vond het een mooie, maar vooral ook spannende wedstrijd, wat ook voor Die Welt (Duitsland) geldt.
"Das niederländische Königspaar Willem-Alexander und seine Frau Maxima jubelten erleichtert auf der Tribüne und Trainer Louis van Gaal ballte die Faust. In einer völlig verrückten Partie kamen die «Oranjes» spät auf Betriebstemperatur und haben mit dem schwer erkämpften 3:2-Erfolg gegen Australien das Achtelfinale bei der Fußball-WM in Brasilien so gut wie sicher.
Kortom, iedereen is het erover eens dat Oranje steekjes liet vallen in deze wedstrijd, maar waar de internationale media vooral blij mee zijn is het spannende, snelle spel van beide teams. Daar is iedereen echt over te spreken.
Ik ook, maar het zou voor de hartslag van de gemiddelde Oranje-fan wel prettig zijn als we niet iedere keer minimaal drie doelpunten hoeven te scoren om te winnen. Dat zijn er namelijk nogal wat.
