Brussels militair vertoon

Wat heeft dit nu weer te betekenen?

Het zal velen van u zijn ontgaan, maar de sluitingsceremonie van het Europees Parlement in zijn oude samenstelling op 30 juni ging gepaard met militair vertoon. In een eerdere bijdrage van een medeschrijver hier werd aandacht besteed aan de speech van Nigel Farage twee dagen later. In die speech maakte de UKIP-voorman melding van die ceremonie, waarin sprake zou zijn van 'naked militarism' (met dank aan reaguurder tipo voor de link naar de video).

In het filmje zien we ongeveer dertig militairen in gevechtspak, kennelijk afkomstig uit verschillende landen. Acht van hen dragen, begeleid door marsmuziek, de EU-vlag (die vlag zou toch worden geschrapt Jan Peter?) naar de vlaggenmast. Daar staan circa twintig collega's met het geweer voor de borst in het gelid, en onder het toeziend oog van de aanwezige hoogwaardigheidsbekleders wordt vervolgens de vlag gehesen, waarna de bekende hymne van Beethoven wordt gespeeld (die hymne zou toch ook worden geschrapt, Jan Peter?). Hoe valt deze bizarre ceremonie te duiden?

Voor zover ik weet is dit het eerste openbare vertoon van militaire macht door de EU. Die soldaten maken ongetwijfeld deel uit van de EU-Battlegroup, vooralsnog ter sterkte van 3.000 man, waaraan militairen uit verschillende lidstaten op roulatiebasis deelnemen. Nederland levert in de tweede helft van dit jaar ook een bijdrage. Zoals bekend smacht de EU naar een eigen rol op het wereldpolitieke toneel en daar word je niet serieus genomen als je militair geen vuist kan maken.

De ambities zijn er dan ook naar. De troepen moeten een actieradius hebben van 6.000 km gerekend vanaf Brussel, zodat behalve Europa en het hele Midden-Oosten ook grote delen van Rusland en Afrika worden bestreken. Ongetwijfeld zal men proberen de thans nog onbetekenende troepensterkte de komende jaren flink uit te breiden. Probleem is natuurlijk wel dat zo'n gezamenlijke buitenlandse en defensiepolitiek veronderstelt dat de lidstaten dezelfde belangen hebben en dus op één lijn zitten. Een veronderstelling met een twijfelachtig realiteitsgehalte, maar dit terzijde.

Wat verder opvalt aan die ceremonie op dat plein in Straatsburg is dat het militaire karakter ervan kwalitatief onmiskenbaar is (camouflagepakken, moderne aanvalsgeweren), maar kwantitatief uiterst bescheiden (een man of dertig, ongeveer één peloton). Daar is natuurlijk goed over nagedacht.

De cocktail van die militairen met die vlag en die hymne is een niet mis te verstaan statement: "De tijd van de natiestaten is voorbij mensen. De EU wordt jullie nieuwe vaderland". Geheel in de geest van de salami-tactiek van Juncker ("Volgt er geen misbaar [...] dan gaan we weer wat verder. Stap voor stap, tot er geen terugkeer meer mogelijk is.") heeft men het deze eerste keer allemaal wel klein gehouden. Wedden dat over vijf jaar, bij de volgende sluitingsplechtigheid, minstens een heel bataljon staat aangetreden.

Mijn eerdere bijdragen aan deze site staan hier.