De Britten willen een overgangsperiode voordat ze de Europese Unie verlaten en dat leken ze voor elkaar gekregen te hebben. Nog niet zo lang geleden was de afspraak rond, maar nu lijken er alweer problemen te komen voor deze regeling. De Europese Unie blokkeren een overgangsperiode als de Britten niet kunnen garanderen dat in die periode de Europese regels worden gevolgd. Londen vindt dat ‘niet hoffelijk’, zo merkte Brits toponderhandelaar David Davis op. Barnier vindt ook die opmerking onterecht. ,,Er is geen spoortje van een gebrek aan hoffelijkheid, en ook niet van de wil om te straffen. Dat is volledig contrair aan de geest waarin ik werk. Maar als de Britten in die overgangsperiode in onze interne markt en douane-unie willen blijven, moeten ze ook onze regels aanvaarden. Het wordt tijd dat het Verenigd Koninkrijk de gevolgen aanvaardt van zijn zelfgekozen vertrek.''
De kant van het
Verenigd Koninkrijk is volledig te begrijpen. Volgend jaar verliezen ze al hun onderhandelingskracht binnen de Europese Unie. Dat betekent dat ze niets kunnen zeggen over toekomstige regels en afspraken, terwijl ze wel moeten voldoen aan de vereisten. Als je ergens niet over kan meepraten, dan is het immoreel om te verwachten dat je ze ook moet nakomen. Toch is dit de constructie die voor de Britten ligt. De Europese Unie wil het Verenigd Koninkrijk direct kunnen straffen als ze het laat om de regels te volgen.
De Britten willen daarentegen graag meedoen met hun Europese partners en toegang hebben tot de gemeenschappelijke markt. Dit zorgt ervoor dat ze in het hoekje gedreven worden door hun Europese ambtsgenoten van het Europese vasteland. Wat te doen? Is de Europese economische gemeenschap alles waard? Heiligt het doel de middelen? Dan zullen de Britten al hun principes overboord gooien en de uitslag van het
Brexit-referendum beschamen. Doen ze het tegenovergestelde, dan zijn de economische gevolgen niet te overzien.
Deze Britten hadden het al door in elk geval:
https://www.youtube.com/watch?v=rvYuoWyk8iU