Britse economie lijkt op stoom

Met de verkiezingen voor het Lagerhuis op 7 mei a.s. in zicht lijkt David Cameron behoorlijk vast in het zadel te zitten, vooral dankzij gunstige cijfers van economische groei en dalende werkloosheid.

De economische groei in het Verenigd Koninkrijk was vorig jaar 2,6% en voor dit jaar wordt 2,5% voorzien. Daarmee is het VK zowel dit jaar als vorig jaar de snelstgroeiende economie van de EU. Afgelopen week werd bekend gemaakt door het nationale statistiekbureau dat de werkloosheid in het VK op het laagste niveau staat sinds zeven jaar.

Zoals bekend heeft Cameron beloofd om bij winst een referendum te houden over het al dan niet blijven van het VK in de EU, een referendum dat waarschijnlijk pas in 2016 plaats zal vinden. Hoewel Nigel Farage het met UKIP uitstekend heeft gedaan bij tussentijdse verkiezingen, is niet te verwachten dat hij Cameron van de troon kan stoten bij deze economische groeicijfers.

Overigens zouden deze cijfers degenen die blijven volhouden dat er geen economisch leven mogelijk is voor Nederland buiten de eurozone aan het denken moeten zetten, want de best presterende EU-economie is nu juist van het land dat bewust gekozen heeft buiten de eurozone te blijven.

Toch zijn er wel wat kritische kanttekeningen te maken bij het economisch succes van de Britten. Net als Obama, hebben ook Cameron en Clegg de nationale schuld fors laten toenemen om de economie op gang te brengen. Zoals Nigel Farage regelmatig aangeeft op Twitter, is de staatsschuld van het VK verdubbeld in de afgelopen vijf jaar. Zolang de economische groeicijfers spectaculair positief zijn zal de aflossing van die schuld geen probleem zijn, maar wat zal er gebeuren bij de volgende crisis? Krijgen we dan Griekse toestanden in het VK?
Ik las vorige week een interessante beschouwing van macro-econoom Richard Abma op DFT waarin Abma de situatie van de wereldeconomie in 1937 vergelijkt met die van 2015. De parallellen zijn verbluffend. Ook in 1937 was er een situatie van economische groei in de westerse landen, dankzij het aanzetten van de geldpers in de periode daarvoor (1932 – 1936). In 1937 besloot de Fed de rente te verhogen, net zoals de Janet Yellen van de Fed dat dit jaar van plan is. Door economen werd dit “the mistake of 1937”genoemd.

Het gevolg van het verhogen van de rente in 1937 was namelijk dat de productie opnieuw kelderde, de werkloosheid spectaculair toenam en het vertrouwen in de economie als sneeuw voor de zon verdween. De toen net als nu kunstmatig opgeblazen S&P500, halveerde in 1937 als gevolg van de rentestijging!

Het zou goed kunnen zijn dat de door gratis geld en extreem lage rente gesteunde economische groei in USA en UK, kwetsbaar zal blijken te zijn voor een eventuele renteverhoging. Maar dat probleem zal zich nog niet voordoen vóór 7 mei a.s. Ik ga er daarom vanuit dat Cameron hoogstwaarschijnlijk de verkiezingen zal winnen en al dan niet met een coalitiepartner, ook de komende vijf jaar weer de premier is van het Verenigd Koninkrijk.

Leest u De Dagelijkse Standaard graag? Help ons dan groeien. Doneer nu. Alleen met uw hulp kunnen we onze supersnelle groei bekostigen (we zijn razendsnel gegroeid, wat helaas extra kosten met zich meebrengt) én investeren in de toekomst, waardoor u nog meer te lezen en te zien krijgt op DDS, en we het niveau kunnen verhogen. Alle giften zijn dus buitengewoon welkom: of het nou om 100 euro, 50 euro, 50 euro of 5 euro gaat. Wilt u 250 euro of meer geven? Doe dat en word een officiële Vriend van DDS, waardoor u uitgenodigd wordt om met de redactie te dineren en gratis toegang krijgt tot onze (te organiseren) evenementen.