"Als de PVV momentum genereert in Nederland, bereid je dan maar voor op een populistische revolutie in heel Europa." Zoals wij eerder vandaag
berichtten hebben de internationale
media Geert Wilders (her-) ontdekt. De ene na de andere buitenlandse krant publiceert een artikel of een reportage over hem. Dat is natuurlijk niet zo gek. Nederland kon weleens de toon zetten voor de rest van Europa.
Het Britse
The Spectator begrijpt dat ook. Anders dan
The Sun, dat hem wegzet als
"een extremist" wat je reinste onzin is, begrijpt dat magazine echter dat Wilders geen gevaar vormt voor het Nederlandse liberalisme en onze verworvenheden, maar dat hij die typische Nederlandse waarden juist
verdedigt.
"Het heeft er alle schijn van," schrijft Douglas Murray, "dat het volk het weer gaat doen. Nadat het Britse volk zichzelf zo vreselijk misleidde," gaat hij sarcastisch verder, "en Amerikaanse kiezers er niet in slaagden om door te gaan met het rouleren van de Clintons en de Bushes, is de laatste angst van het establishment dat de democratie daadwerkelijk van zich laat horen in Nederland."
Vervolgens legt hij uit dat de PVV ruimschoots aan de leiding gaat in de peilingen en dat er dus ernstig rekening gehouden moet worden met een verkiezingsoverwinning van de PVV. Anders dan het establishment heeft Murray daar echter géén probleem mee:
"Vragen over wanneer Nederlanders oneens onliberaal werden missen het punt dat dit geen revolte tegen, maar vóór het liberalisme is. De verkeerde interpretatie van deze ontwikkeling is een belediging voor het Nederlandse electoraat en is een domme ontkenning van het feit dat het de afgelopen jaren helemaal mis is gegaan in Nederland."
Murray heeft natuurlijk helemaal gelijk. Linkse buitenlandse media (maar ik herhaal mezelf) klagen steen en been over de opkomst van de PVV omdat die partij zogenaamd intolerant en niet-verlicht is. Dat is je reinste onzin. PVV-kiezers willen het open Nederland waarin ze zijn opgegroeid juist behouden, maar zien dat onze manier van leven bedreigd wordt door de massa-immigratie.
Dan kijkt Murray terug op de Fortuyn-revolutie:
"Als het Nederlandse establishment de Fortuyn-kiezer voor zich had willen winnen had het immigratie moeten beperken, minder gas in Europa moeten geven, en had het de klacht van het volk serieus moeten nemen dat het zijn ideniteit aan het verliezen is. Het is niet alsof dit nieuwe zorgen zijn. Peilingen toonden vier jaar geleden aan dat tweederde van de kiezers toen al vond dat er "genoeg islam in Nederland was," en de helft van de kiezers wilde zelfs een ban op alle immigratie uit moslimlanden."
Nu ben ik absoluut geen voorstander van het laatste punt -- je moet per persoon kijken of iemand een toevoeging is voor Nederland en of er rechten zijn die op het spel staan (ik noem maar wat: het recht van een man en vrouw om samen te wonen) -- maar voor de rest heeft Murray natuurlijk wel degelijk gelijk. We hebben het al jaren over deze problemen in ons land, maar het establishment weigert om er iets aan te doen. Het is dan niet heel gek dat de PVV nu eindelijk in opkomst is. Sterker nog, het is bijna een wonder dat dit niet al veel eerder gebeurd is.
Murray is één van de weinige buitenlandse scribenten die dit begrijpt en die vervolgens de moed heeft om uit te leggen dat het establishment deze komende revolutie helemaal aan zichzelf te danken heeft. Zoals hij benadrukt koos het establishment ervoor om de
immigratie niet te beperken, om
integratie niet af te dwingen, én om de uitslag van het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne naast zich neer te leggen. Als de elite dat niet gedaan had was Wilders niet half zo populair als hij nu is.
