In hoger beroep hebben zes verdachten van het ronselen van kinderen 'voor de jihad' straffen gekregen tot maximaal 5,5 jaar. Dus niet iedere ronselaar heeft 5,5 jaar gekregen, sterker nog, één heeft maar een aantal maanden gekregen. Soms begrijp ik niet hoe je voor overduidelijk in en in slechte criminele feiten zo een lage straf kan krijgen.
Het hof verweet de zes dat ze "in naam van Allah een bloedige, sektarische strijd" hebben aangewakkerd. Zo zouden ze de dood van Syriëgangers hebben verheerlijkt en waren ze volgens het hof blind voor het leed dat is aangericht. Ook zou uit niets blijken dat ze tot inkeer zijn gekomen.
Het jihadproces begon in 2015. Destijds waren de verdachten ook betrokken bij pro-Gaza- en pro-IS-demonstraties in de Schilderswijk. Bij de eerdere behandeling van de zaak bleek overigens dat er geen aanwijzingen waren dat de verdachten zelf van plan zijn geweest een aanslag te plegen in Nederland.
Je ronselt mensen, waarvan jongeren, voor een strijd tegen de cultuur waar je in woont, in het Midden-Oosten. Hoe kan men het rationeel verantwoorden dat zulke mensen maar maximaal 5,5 jaar in de cel blijven zitten? Dat valt niet uit te leggen en het heeft ook een inherente invloed op het rechtvaardigheidsgevoel van mensen en een volk.
Het juridisch systeem heeft niet alleen als doel om mensen te corrigeren en te straffen met betrekking tot bepaald gedrag of keuzes. Het heeft ook de functie van 'sociale vergelding'. Dat de bevolking het gevoel heeft dat er recht wordt gedaan en onjuist gedrag goed afgestraft wordt. Anders zullen mensen het heft in eigen handen nemen en dat is al helemaal niet de bedoeling.