Belgische bemoeial David Van Reybrouck komt Nederland 'confronteren met puinhopen in voormalige koloniën'
Nederland is weer eens een slecht land dat nog altijd een beetje een koloniale boeman is, natuurlijk. En kennelijk hebben we Belgen nodig om ons dat duidelijk te maken.
Weet u het al? Nederland is een slecht land. Neem het niet van mij aan, maar van iemand die vanaf de overkant van onze zuidelijke grens hinderlijke propjes richting het noorden schiet:
"David Van Reybrouck is bezig aan een boek over de voormalige kolonie Nederlands-Indië. Dat zegt de Vlaamse schrijver in een interview met het Belgische tijdschrift HUMO. Volgens Van Reybrouck is het hoog tijd dat Nederland wordt geconfronteerd met de puinhopen die het heeft aangericht in de voormalige kolonie.
Volgens Van Reybrouck zijn buurlanden België en Duitsland veel meer bereid om de eigen geschiedenis onder ogen te komen. ‘Tussen de moord op Lumumba en onze onderzoekscommissie zat veertig jaar,’ vertelt Van Reybrouck over het koloniale verleden van België. ‘De Nederlanders moeten nog beginnen aan het onderzoek naar hun politionele acties – zéventig jaar na datum.’"
Ik blijf het echt opmerkelijk vinden hoe niet-Nederlanders maar blijven drammen over een zogenaamd gebrek aan kennis over het Nederlandse koloniale verleden. Het maakt prominent deel uit van elk geschiedenisboek dat leerlingen op de middelbare school met de neus op de feiten drukt. En mocht dat na eindexamens weer zijn weggezakt, dan zijn er talloze programma's van de publieke omroep die ongenadig hard oordelen over onze voorouders. En mocht zelfs dát niet voldoende zijn, dan hebben we altijd nog mensen als Sylvana Simons die geen gelegenheid voorbij laten gaan om te benadrukken hoe Nederland zich heeft gedragen in Suriname, op de Antillen en in Indonesië - al dan niet tijdens de politionele acties.
Ik vraag me toch echt af waar van buiten de landsgrenzen afkomstige mensen als Van Reybrouck het menen over te hebben als ze zeggen dat Nederland niet genoeg bewust is van diens koloniale verleden. Volgens mij zijn we er echt tot in de haarvaten van door doordrongen, en zijn de effecten daarvan ook nog jaarlijks te merken op de begroting. Waar anders komt die neiging vandaan om kapitalen te storten voor ontwikkelingshulp? Of krijgt het ene na het andere kunstzinnige dekolonisatieproject een smak subsidie mee?
Maar goed: van een anti-democratische druiloor die oprecht meent dat landen hun verkiezingen moeten afschaffen hoef je wellicht ook niet zo heel veel doordachte plannen te verwachten, nietwaar?
