Anders dan de Nederlanders lijken de Belgen het wél begrepen te hebben.
Terwijl in Nederland minister Kamp de ene na de andere megadeal sluit om weer eens een paar windmolenparken uit de grond te stampen (dan weer in het IJsselmeer, dan weer in de Noordzee), zijn onze zuiderburen een stuk verstandiger bezig. Daar
doen ze gelukkig niet al te moeilijk over langlopende vergunningen afgeven aan kerncentrales:
België houdt twee kerncentrales bij Doel, vlak over de grens bij Antwerpen, tien jaar langer open. Dat heeft de Belgische regering onder leiding van de Franstalige liberaal Charles Michel donderdag besloten. De levensduurverlenging is nodig om er zeker van te zijn dat België niet zonder elektriciteit komt te zitten.
Misschien komt het doordat de Belgen geen uitgebreide kuststrook hebben zoals Nederland; daardoor kan België niet alteveel windmolens op zee bouwen waar ze buiten het blikveld vallen van klagende rechtse mensen. Maar misschien zijn de Belgen ook gewoon wel iets minder hysterisch, en iets praktischer dan wij Nederlanders. Terwijl regering op regering hier het klimaatevangelie verkondigt dat global warming een gigantisch probleem is, en dat wij er nu iets aan moeten doen omdat we anders allemaal hartstikke doodgaan, blijven de Belgen kalm.
Ja, in Antwerpen kijken ze er zakelijker naar. Windenergie. Klinkt dat leuk? Ja. Kost dat? Veel geld. Meer dan het oplevert. Oké, dan maar
kernenergie. Snel, zakelijk, efficiënt, en
bovenal goedkoop. Konden dat soort dingen zo ook maar verlopen in Nederland. Hier moeten dit soort beleidmatige beslissingen meteen hand in hand gaan met grote en bevlogen ideologische links verhalen die door stoffige ambtenaren zijn vertaald naar onbegrijpelijk en ondoorgrondelijk Ambtenaars.
Wie gaat onze politici eens uitleggen dat dát dus niet de juiste methode is? Het is tijd voor een rechtse energierevolutie in Nederland. Minder windmolens, meer schaliegas. Maar vooral kernenergie eens uit die ellendige taboesfeer halen.