Vakbondsvoorman Piet Fortuin van CNV spreekt van 'een clusterbom'. Dat is de beschrijving die hij geeft voor wat hij minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid vrijdagavond bij tv-talkshow Op1 hoorde zeggen. Daar werd namelijk duidelijk dat het nieuwe steunpakket behoorlijk wat ruimte laat voor ontslag en faillissement. Er gaan dus economische klappen vallen. Vanuit economisch opzicht is het allemaal heel logisch te verklaren dat men ervoor kiest niet langer iedereen te blijven redden. Het wordt te duur en de kans is groot dat men te lang aan het 'infuus' blijft hangen.
Maar het kabinet heeft vanaf het begin wél de indruk gewekt dat men zich geen zorgen hoefde te maken wat betreft hun baan of bedrijf. De overheid had immers diepe zakken. Men trok praktisch kosteloos miljarden uit de muur en there's more where that came from. Waar ging men ook alweer vanuit? Kosten van rond de 10-20 miljard per (drie?) maand, 90 miljard 'op de plank' en nog iets van 40 miljard dat zonder moeite kon worden bijgeleend, mocht het écht uit de klauwen lopen.
Daar stapt het kabinet nu dus vanaf, want het wordt toch wel érg duur allemaal. Maar er komt dus een volgend, zij het afgeslankt, steunpakket. En dat betekent dus dat men nu druk bezig is met uitzoeken wie men perse wil blijven redden en wie men laat vallen. In theorie is dat vrij simpel: makkelijk vervangbaar betekent einde noodsteun. Afhankelijk van hoeveel geld ze nodig hebben en uit willen geven natuurlijk.
Dat wordt volgens mij één groot drama. En ik durf er haast wel om te wedden dat veel van die 'afgestoten' bedrijven ook nog eens zullen worden belemmerd door overheidsmaatregelen. Of in ieder geval dat gevoel zullen krijgen. Want er zitten straks zat bedrijven tussen die het waarschijnlijk wel kunnen overleven, mits ze (en misschien wel met wat aanpassingen) de ruimte krijgen om weer omzet te genereren.
En dat wordt ook geen makkelijke klus trouwens, want de spoeling is wat dat betreft aardig dun. Dat wordt janken geblazen.