Au: het moment waarop een journaliste eventjes hard tegen de eurofiele beentjes van Michel Barnier, de Brexit-onderhandelaar namens de Europese Unie, trapt. Deze week begonnen de inhoudelijke gesprekken tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie dan echt: na een paar weken tijd verspillen met het vaststellen 'wat nou zoal besproken moet worden' - alsof we dat nog niet wisten - heeft men dan eindelijk iets nuttigs gedaan. Nouja, nuttig naar de maatstaven van de EU dan, natuurlijk.
David Davis, onderhandelaar namens het Verenigd Koninkrijk en Michel Barnier namens de Europese Unie hielden donderdagmiddag
een persconferentie over de voortgang van de gesprekken. Die is ongeveer zo groot als je zou verwachten: nul komma nul. Ze zeiden nog eventjes dat bepaalde zaken - de grens tussen Ierland en Noord-Ierland, de rechten van expats en dat soort clichéonderwerpen -'héél belangrijk' zijn en gingen toen over op een vragenrondje.
Meestal was het hier opgehouden, maar dat rondje werd zowaar nog interessant toen een journaliste van de
BBC op een nette doch keiharde manier wel eens even het één en ander wilde weten. Haar vraag kwam hierop neer: waarom snappen de eurofielen in Brussel niet dat onderhandelen - en de rest van het leven trouwens - niet alleen nemen, maar ook geven moet zijn? Daarbij noemde ze terecht als voorbeeld dat de UK zich al heeft geschikt naar de zeer strenge regels voor uittreding - het moeten binnen twee jaar afgerond zijn, en anders verbreekt de Unie in feite alle banden met het land - én dat de Britten zich er in feite al bij neergelegd hebben dat ze bij vertrek een stevige som geld moeten achterlaten. David Davis ontkende dit laatste nog in dezelfde conferentie, maar we weten natuurlijk allemaal dat de geldwolven in Brussel nooit akkoord zouden gaan met een deal zonder zo'n afkoopsom, en Londen lijkt dit min of meer geaccepteerd te hebben.
En wat krijgen de Britten terug voor die concessies? Nou, dit dus: helemaal niets. Noppes. Nada. Het is nemen nemen nemen bij de eurofielen, maar geven ho maar. Dat lijkt Davis vooralsnog te slikken, maar hoe lang gaat dat nog door? Michel Barnier antwoordde dat hij de concessies van de UK de normaalste zaak van de wereld vond, en dat het 'eigenlijk wel fijn gaat zo'. Ja, voor hem wel ja! Er zal echter een moment komen dat de maat vol is voor May, Davis en alle anderen die de Brexit vorm moeten geven aan Britse zijde. En dat moment lijkt steeds dichterbij te komen, aangezien Brussel überhaupt nooit heeft geleerd om ook eens te geven in plaats van te graaien.