Een schrijnend verhaal van een oud-Kamerlid, dat vertelt hoe coronapatiënten die zich afschuwelijk voelen gewoon linea recta naar huis worden gestuurd. Er wordt zelfs geen test afgenomen, en ze mogen zich pas weer melden als ze niet meer naar het toilet kunnen kruipen. "Echt. Schiet mij maar lek," aldus de voormalige PvdA-politica: "Joejoe!"
Al weken vertonen de dagelijks gepubliceerde RIVM-grafieken een voorzichtig positief verhaal: minder ziekenhuisopnames, lagere IC-bezetting en een minder overbelaste gezondheidszorg. Mooi. Maar het is slechts een deel van het verhaal, want uit het relaas van oud-PvdA-Kamerlid Myrthe Hilkens blijkt dat er ook gewoon zeer streng gecontroleerd wordt bij de ingang van het ziekenhuis.
Zelfs mensen die 'koorts, blafhoest en hoofdpijn' hebben worden gewoon linea recta weer naar huis gestuurd. Zelfs zonder een test af te nemen, terwijl ze vermoedelijk wél het
coronavirus onder de lede nhebben.
"Dus iemand die heel dichtbij staat is ziek. Koorts. Blafhoest. Hoofdpijn. Huisarts zegt: Corona symptomen, je moet door naar de Corona-poli. Daar ging hij dus vanochtend naartoe. Koorts check. Saturatie: lager dan normaal. Maar niet ziek genoeg voor een test. Boodschap:
Ga maar weer naar huis en bel als je niet meer van de bank naar de wc kan lopen. Letterlijke tekst. Als testen-traceren-isoleren het doel is; wat is dit dan? En: waarom laat je mensen naar een Corona-poli rijden, waar dus ook wél besmette mensen komen, als je niks doet?"
Het zette kwaad bloed bij de vrouw die ooit haar Kamerzetel opgaf omdat ze niet samen met toenmalig PvdA-leider Diederik Samsom VVD-beleid wilde verdedigen. "Schiet mij maar lek,"
zegt ze:
"Dan kun je mensen maar beter telefonisch bevragen en ze niet naar een plek sturen waar mensen die mogelijk besmet zijn, samenkomen. Echt. Schiet mij maar lek. En dan jammeren dat mensen onbetrouwbare zelftests kopen. Joejoe."
Dus als de dagelijkse RIVM-cijfers weer eens een daling laten zien: het zal best dat het virus zich minder hard verspreidt dan halverwege maart. Maar dit is een typisch voorbeeld waarmee je hard kan maken dat er veel ondergerapporteerd wordt, en er nog altijd geen adequaat en toegankelijk testbeleid is in Nederland.
