Column Jan Roos: Arnon Grunberg, Marokkanen met Joden vergelijken is misselijkmakende geschiedvervalsing

Er zijn al zoveel woorden vuil gemaakt aan de speech van Arnon Grunberg op 4 mei, dat ik me afvroeg of ik wel de zoveelste in lijn moest zijn. Toch ga ik er ook iets over zeggen. Niet in de laatste plaats omdat het een walgelijke vertoning was. Grunberg houdt een betoog over alle gruwelijkheden die de nazi's hebben uitgevreten en koppelt dan zijn Joods zijn aan een vermeend nieuw slachtoffer van de huidige nazi's: de Marokkaan.

Het narratief van de nieuwe Joden is niet alleen geschiedkundig smakeloos en onjuist, het doet voornamelijk af aan de waarde van de lessen die we zouden moeten leren van Jodenhaat en de holocaust. Over de rug van zes miljoen van zijn vermoorde geloofsgenoten wenst Arnon een punt te maken dat onmogelijk te maken valt. Want het vergelijk gaat simpelweg niet op. Er is geen systematische institutionele Marokkanenhaat, er is geen georganiseerd geweld tegen Marokkanen, er worden geen Marokkaanse bedrijven gesloopt, er worden geen Marokkanen vermoord vanwege Marokkanenhaat, de overheid discrimineert Marokkanen niet, er zijn geen concentratiekampen voor Marokkanen, er zijn geen plekken waar Marokkanen niet mogen komen, er wordt niet gejaagd op Marokkanen, er zijn geen anti-Marokkanenwetten, er worden geen Marokkanen op transport gezet en bovenal is er geen plan tot uitroeiing van Marokkanen.

Marokkanen met Joden van voor of tijdens de Tweede Wereldoorlog vergelijken is misselijkmakende geschiedvervalsing. Nu kan ik wel alle negatieve lijstjes gaan opnoemen waar Marokkanen veelvuldig op prijken, maar die kent iedereen die zijn hoofd niet in het zand heeft gestoken ook wel. Het vergelijk van Grunberg is daardoor nog veel ernstiger, gezien de onophoudelijke overlast die uit de Marokkaanse gemeenschap voortkomt. Alleen ik kies voor een heel persoonlijk verhaal.

Mijn vriend is de voorzitter van Maccabi Zaalvoetbal, de enige Joodse zaalvoetbalvereniging van ons land. De spelers worden iedere keer voor vuile kankerjood uitgescholden. Elke keer worden er opmerkingen gemaakt dat hun oma vergast had moeten worden in Auschwitz. Steeds krijgen ze te horen dat ze geen hand krijgen omdat ze vieze Joden en gore zionisten zien. Steevast worden ze bespuugd en wordt de Hitlergroet gebracht. Nou ja, niet elke wedstrijd. Ik bedoel (bijna) iedere wedstrijd die ze tegen Marokkanen voetballen. Meerdere geweldsincidenten vinden er per jaar plaats puur vanuit antisemitisch motief. De laatste wedstrijd van het jaar was zo'n orgie van geweld dat er aangifte is gedaan en een tuchtzaak bij de KNVB gestart. Resultaat: tot nu toe nul.

Juist voor deze jongens is het extra pijnlijk dat ze horen dat hun kwelgeesten, hun mishandelaars, als de nieuwe Joden worden neergezet. De Marokkaanse voetballers die die hun in concentratiekampen omgekomen familieleden bespotten. Want de waarheid is dat de nieuwe Joden gewoon de oude Joden zijn. Het zijn de nazi's die een nieuwe identiteit hebben. Dus als Arnon Grunberg zegt dat hij een Marokkaan is weten we waar hij staat. Ik zeg bij deze: ik ben een Jood. En als je aan Joden komt, kom je dus aan mij.