VVD'er Fred Teeven heeft vandaag bekendgemaakt dat hij het voor gezien houdt in de politiek. Hij wenst, zegt hij, na de volgende verkiezingen niet terug te komen in de Tweede Kamer. Voor echt
liberale kiezers is dat natuurlijk
een pak van het hart. Teeven staat weliswaar bekend als een echte crimefighter, wat weleens welkom is in ons land, maar draaft hij daarin een beetje door. Ja, criminelen en terroristen moeten geïdentificeerd en bestraft worden, maar als het even kan willen we dat doen zonder een
Big Brother-achtige superstaat op te richten die alles en iedereen in de gaten houdt. Teeven heeft daar veel minder moeite mee. Sterker nog, hij vindt het wel prima als de staat iedereen bespioneert: daar krijgt hij een lekker veilig gevoel van.
Daar komt bij dat Teeven als staatssecretaris nogal eens de fout is ingegaan. Soms gebeurde dat per ongeluk, op andere moment scheurde hij opzettelijk uit de bocht (bonnetjesgate, iemand?).
Kortom, het is absoluut geen gemis dat Teeven ermee ophoudt.
[caption id="attachment_147020" align="aligncenter" width="217"]
Vind jij het belangrijk dat DDS ook nieuws linea recta uit Den Haag haalt? Steun onze actie dan en doneer vandaag![/caption]
Via bankoverboeking:
Liberty Media
Bank: Rabobank
Stad: Leeuwarden
IBAN: NL95RABO0159098327
OVV: ‘Stuur DDS naar Den Haag’
Sterker nog, de toekomst van Nederland zou er veel mooier en beter uitzien als hij dat
twee dagen geleden had gedaan. Teeven was namelijk
één van de zeven VVD'ers die voor de
draconische orgaandonorwet van D66 stemde:
Maar de VVD liet de eigen Kamerleden vrij om “hun hart te volgen”. Zeven VVD’ers stemden voor de wet: Fred Teeven, Jeroen van Wijngaarden, Ybeltje Berckmoes-Duindam, Remco Bosma, Han ten Broeke, Pieter Duisenberg en Daniël van der Ree. Zij hielpen Dijkstra samen met oud-VVD’er Houwers en Henk Krol (50Plus) aan de nipte meerderheid.
Met andere woorden: Teeven stemde gisteren nog even snel voor een afgrijselijke wet waarmee de staat de onschendbaarheid van het lichaam afschaft, en meteen daarna kondigt hij aan te vertrekken uit de Tweede Kamer.
Wanstaltig, natuurlijk, maar we moeten maar dankbaar zijn dat hij na 15 maart definitief weg is. Een pleister op de wonde, enzo.