Authentieke brieven van Anne Frank naar Amerikaanse penvriendinnen tentoongesteld
Anne Frank staat bekend als hét fenomeen van de onderdrukking en de misdaden van de nazi's. Haar verhalen over haar leven schetsen een authentiek en gedetailleerd beeld over de context waarin de joden leefden tijdens het nazitijdperk. In de Verenigde Staten wordt in een dorpje het briefverkeer tentoongesteld tussen twee Amerikaanse meisjes en Anne Frank en haar zus, Margot.
,,Ik ben een packrat, ik bewaar alles", zegt de inmiddels overleden Betty in een opgenomen interview, waaruit de BBC citeert. Maar het duurt tot elf jaar na de oorlog voor ze ontdekt van wie zij en haar zus eigenlijk penvriendinnen zijn geweest.
Betty zit in 1956 in de auto als ze op de radio hoort dat op Broadway een toneelstuk wordt opgevoerd dat gebaseerd is op het dagboek van Anne Frank. Tot die tijd heeft ze niet meer aan de brieven gedacht. ,,Ik zei: oh, dat is mijn Anne Frank."
Met haar moeder koopt ze een aantal exemplaren van het dagboek. ,,We hebben de hele avond gelezen en gehuild omdat we van niets wisten."
We naderen 4 en 5 mei en dit soort verhalen verlichten altijd een deel van mijn ziel. Na een aantal generaties is de kans groot dat mensen niet meer begrijpen of beseffen wat we nou eigenlijk herdenken en waarom 4 en 5 mei zo speciaal zijn in Nederland. Een vrije dag? Lekker drinken? Voltanken op een festival? Het is allemaal een onderhevig aan consumptie en consumentisme. De gedachten achter deze dagen worden steeds vager en onduidelijker.
Juist dit soort gebeurtenissen, zoals het opduiken van nieuwe brieven of gedetailleerde verhalen over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, zorgen voor meer begrip en beter besef over wat we nu precies herdenken en wat we mee moeten nemen, de toekomst in,
