Annabel Nanninga: "We moeten ophouden met denken dat integratie van twee kanten komt"

'Noem je een vrouw die naar het kalifaat is gereisd 'terroriste' of 'jihadbruid'?'
Na wat kennismaken, ze hebben elkaar namelijk nooit eerder ontmoet, snijdt Nanninga het eerste onderwerp aan waarmee direct de toon wordt gezet voor de rest van het gesprek. Nanninga gelooft niet in objectieve journalistiek. Zij heeft liever dat media eerlijk uitkomen voor hun politieke opvattingen. Remarque meent dat een CNN nog steeds gewoon neutraal is en dat dit ook geldt voor de NOS. Hij meent dat het wel degelijk mogelijk is voor een journalist om alleen de feiten te presenteren en de lezer zelf tot conclusies te laten komen. Nanninga geeft de voorkeur voor diverse (openlijk) gekleurde berichtgeving en scheidt zelf liever de feiten van de meningen.

'Op zoek naar Forum-stemmer buiten Amsterdam'
Vervolgens gaat het over diversiteit. Nanninga verwijt de Volkskrant dat ze in een bubbel leven. Ze moest lachen om de oproep van een redacteur die Forum-stemmers buiten Amsterdam zocht, en zegt:

Remarque erkent het gebrek aan Forum-stemmers op de redactie maar lijkt hier verder geen kwaad in te zien.

"Er is geen massale instroom van vluchtelingen meer"
Nanninga bestrijdt het idee van Remarque, die stelt dat de zittende partijen de vluchtelingenstroom al enorm hebben beperkt. Zij kaart aan dat diezelfde partijen zo'n beetje alles uit de kast halen om vluchtelingen voor te trekken bij huisvesting en gratis coaching, rechtsbijstand, medische zorg en onderwijs aan te bieden.

Remarque begint dat de vluchtelingen maar een klein percentage zijn en dat Europa 'op tilt slaat' vanwege een miljoen extra mensen. Opvallend is dat hij zichzelf onderbreekt en aangeeft dat hij denkt dat de realiteit is dat Europa het niet aan kan. Hij wijt dit aan gebrek aan integratie. Toch denkt hij dat dit op den duur wel goedkomt. Dáár vindt men de breuklijn tussen Nanninga en Remarque.

"Nee. Zíj moeten zich aanpassen”
Remarque is van mening dat de migranten niet meer weggaan. Dat er over twee à drie decennia twee miljoen moslims in Nederland wonen waar we maar mee hebben te dealen. Nanninga is het met hem eens, tót hij zegt dat integratie van twee kanten moet komen. Daar wordt Nanninga fel en zegt ze dat zij zich maar aan moeten passen.

Remarque is duidelijk van de lijn 'een beetje water bij de wijn', ondanks dat hij zelf ook ziet dat het al die tijd niet heeft gewerkt. Terwijl Nanninga ervan overtuigd is dat het meebewegen met de islamitische cultuur er enkel voor zorgt dat die cultuur meer ruimte opeist, maar er geen of (te) weinig kruisbestuiving plaatsvindt die ervoor zorgt dat zij meer richting Nederlandse waarden gaan bewegen.

Al met al een mooi gesprek die het contrast tussen PvdA-/D66-/GroenLinks-ideeën afzet tegen FvD-gedachtegoed. Dit soort gesprekken mogen vaker voorbijkomen!