De aanslagen van extreem-rechtse lui in Duitsland worden nu in de schoenen geschoven van partijen als de AfD. Niet geheel terecht, aldus Frits Bosch. Het politieke establishment, zeker bij onze oosterburen, mag de hand ook wel wat meer in eigen boezem steken. Te beginnen bij Angela Merkel.
“Wie radicale ideeën slijt, draagt een grote verantwoordelijkheid”, aldus het hoofdredactionele commentaar van NRC Handelsblad van 24 februari naar aanleiding van de tragedie in Hanau. En: “als ‘normalisering’ van radicale ideeën aanzet tot geweld, dan legt dat een extra grote verantwoordelijkheid bij politici aan de uitersten van het politieke spectrum”. Dat is interessant en tevens correct. NRC noemt terecht “politici aan de uitersten van het politieke spectrum”, dus extreem rechts én extreem links. Beide kanten moeten de hand in eigen boezem steken.
Timmersmans’ EC speech van oktober 2015, die ik in mijn DDS artikel van 24 februari jl. uitgebreid geparafraseerd heb, behoort tot radicale ideeën van extreem links: “Voor landen die de eigen identiteit als volk of land willen behouden is geen enkele plaats en geen toekomst”. Timmermans heeft willens en wetens de immigratiegrenzen opengezet c.q. open laten staan voor ‘diversity’. De meesten denken dat fascisme één kant op werkt namelijk het met dwang ‘Rassenrein’ houden van een volk, de monocultuur. Het werkt echter naar mijn mening twee kanten op, het betreft namelijk ook het met dwang multicultureel maken van een volk. Iedere dwangmatige of opzettelijke beïnvloeding van de samenstelling van een volk heeft een fascistoïde inslag.
Angela Merkel was er als de kippen bij om de massamoord in Hanau in de schoenen te schuiven van de AFD. Maar wie zwaait al bijna 15 jaar de scepter in Duitsland? Is dat Angela Merkel of de AFD? Zou de opkomst van zowel AFD als extreem rechts iets te maken kunnen hebben met haar beleid? Het lijkt me meer dan waarschijnlijk. Deze groeperingen komen immers niet uit de lucht vallen, is ’t wel?
NRC raadt politieke samenwerking met partijen die de krant verantwoordelijk acht voor de moord in Hanau af, want ‘samenwerking legitimeert niet-democratisch gedachtegoed”. Wie bedoelt de krant dan eigenlijk met wie politiek verantwoordelijkheid moet dragen? Als we er van uitgaan dat CDU en SPD politieke verantwoordelijkheid dragen sinds de Tweede Wereldoorlog, dan is de vraag wie dan nog met wie moet gaan samenwerken in Duitsland. Moeten dan alle andere partijen weigeren met CDU/CSU en SPD samen te werken? Geen wonder dat nu naarstig naar een kanselier gezocht wordt met een rechtser profiel dan de fanatiek Lutherse Mutti Merkel.
In 2010 zei bondskanselier Angela Merkel: “De multiculturele samenleving is mislukt”. Minister Horst Seehofer zei hetzelfde. Vijf jaar later worden alle sluizen open gezet om massa-immigratie in Duitsland toe te laten zodat de multiculturele samenleving dus verder kon mislukken. Angela Merkel heeft massa-immigratie doorgezet wetende hoe slecht dit zou zijn voor Duitsland, vanuit christelijke ideologie. Timmermans en Schäuble stonden erbij te juichen, ‘diversity’. Merkel heeft haar persoonlijk emotionele gevoelens laten prevaleren boven de belangen en het welbevinden van de eigen burgers. Velen in Duitsland achten dat onvergeeflijk, zie de verkiezingen. De resultaten van haar beleid zijn genoegzaam bekend: gigantische polarisatie, opkomst van AfD en van ultra rechts.
Socialist, oud-Bundesbankdirecteur en SPD prominent dr. Thilo Sarrazin voorspelde in zijn boek “Deutschland schafft sich ab”, 2010, dat Duitsland zich afschaft. Duitsland heeft de aanbevelingen van Sarrazin niet ter harte genomen. Sarrazin duidt er op dat de combinatie van massa-immigratie uit moslimlanden (geen integratie, criminaliteit vloeiend overgaand in terrorisme), geringe autochtone geboorte aantallen (laag vruchtbaarheidscijfer), teruglopende intelligentie (Duitsland wordt dommer), sociale verdeeldheid voor een neergang van Duitsland zal zorgen. Het boek beschrijft, mudvol cijfers en grafieken, het verval van Duitsland. Sarrazin’s millionseller zorgde voor emotie en controverse in de politiek, de media en de wetenschap. Het boek is de hemel in geprezen maar ook verguisd, onder andere vanwege de constatering dat Duitsland minder intelligent wordt: “Mehr Kinder von den Klugen, bevor es zu spät ist”. Begrijpelijke kritiek, want stelregel één is: noem de ene bevolkingsgroep nooit slimmer dan de andere. Stelregel twee is: blijf weg van biogenetica en sociaal determinisme.
NRC kan politici wel vertellen dat ze grote verantwoordelijkheid dragen, maar ze luisteren niet. Ze nemen kennis van wetenschappelijk onderzoek, maar doen dan veelal het tegenovergestelde. Betreurenswaardig want Duitsland moet hoognodig van koers veranderen, net als Nederland. Duitsland moet de steven wenden. Daar is moed voor nodig. We zijn benieuwd of Duitsland daartoe in staat is. Het is opmerkelijk dat Duitse burgers de boeken van Sarrazin vreten en hem hoog hebben zitten, terwijl hij door politici wordt neergesabeld. De tweespalt is enorm en dat zou politici toch aan het denken moeten zetten. Maar nee, de oogkleppen worden opgehouden en doormarcheren, net als in Nederland.
De Israelische filosoof Yeshayahu Leibowitz: “Mensen beslissen niet op basis van kennis, maar op basis van hun wil.” Feiten doen er niet toe. We doen wat we willen. We worden vooral voortgedreven vanuit psychologie, amper door wetenschap. In ons land kunnen de WRR, het SCP, het CBS, de Onderwijsraad en de politici rapporteren wat ze willen, men luistert niet en men handelt niet. Johann Wolfgang Goethe: ‘Es ist nicht genug zu wissen, man muß auch anwenden; es ist nicht genug zu wollen, man muß auch tun’. Men beslist op basis van wat men wil en niet op basis van kennis. Als feiten ontkend worden, dan zal polarisatie ons deel zijn.
Frits Bosch, auteur van ‘Feminisme op de werkvloer’ en “Schaft ook Nederland zich af?”. U treft op Bol.com een Inhoudsopgave en Proloog aan.