Ajax dé homoclub van Nederland

Bizar bericht in het Parool, dat dit weer ontleent aan een andere Amsterdamse krant, de Telegraaf. Ajax zou van de Amsterdamse gemeentepolitiek dé homoclub van Nederland moeten worden. Dat wil zeggen: Ajax zou te passief zijn om het taboe op homoseksualiteit in de voetbalwereld te doorbreken en te veel op de initiatieven van andere clubs wachten om homofobie te bestrijden. Volgens het raadslid Gerolf Bouwmeester (D66) moeten we niet vergeten hoeveel belastinggeld er jaarlijks voor politie-inzet bij de Amsterdam Arena wordt uitgegeven. Hij wil dat Ajax gaat samenwerken met de John Blankenstein Foundation.

Je wrijft je ogen uit als je zoiets leest. Blijkbaar ziet het D66-raadslid in de met belastinggeld gefinancierde politie-inzet bij voetbalwedstrijden een rechtvaardiging om de voetballerij dan ook meteen maar in te zetten voor het goede politiek correcte doel. Dat is op zich al tenenkrommend. Maar waarom de voetballerij een voorhoederol zou moeten spelen bij het tegengaan van homofobie ontgaat me. Van een taboe op homoseksualiteit kan ik me niks herinneren. In de jaren tachtig, toen ik nog vaak naar voetbalwedstrijden ging, was er de scheidsrechter Ignace van Swieten, die al voor zijn homoseksualiteit uitkwam (wat ook wel eens voor spreekkoren zorgde bij aanvechtbare beslissingen). In de jaren zeventig was er al Frans Derks, geen homo, maar wel met een heel kort broekje. Ook John Blankenstein van de bovengenoemde Foundation blies op een fluitje. Je kunt dus niet zeggen dat de voetballerij hier verstek heeft laten gaan, geen scheidsrechter heeft willen spelen, of achterop heeft gelopen. Integendeel.

Hetzelfde geldt voor de veelgehoorde beschuldiging dat de voetballerij 'racistisch' zou zijn. Toegegeven: er wordt op en buiten het speelveld weleens iets toegefluisterd, gezegd en geroepen. In Engeland, waar de oud-Ajacied Luis Suarez die nu voor Liverpool uitkomt vanwege racistische uitspraken voor een aantal wedstrijden is geschorst, doen ze daar knap hysterisch over. Maar als er één wereld is waar alle rassen een kans krijgen, dan is het de voetballerij, zoals in de hele sportwereld (objectief meetbare) prestaties voorop staan. In die zin loopt Ajax, dat in het verleden al veel gekleurde spelers heeft voortgebracht, al voorop, daar is de Amsterdamse gemeentepolitiek (die juist overal achteraan hobbelt) niet voor nodig. Of Ajax ook homoseksueel geaarde spelers had, is mij onbekend. Dat lijkt mij ook beter zo, want waarom zou je dat als toeschouwer of supporter willen weten? Er zijn al genoeg redenen waarom spelers op fluitconcerten worden getracteerd, dus breng het publiek niet op een extra idee.

Wonderlijk, hoe homoseksualiteit de lakmoesproef aan het worden is voor progressiviteit en fatsoenlijke burgerzin. En ergerlijk hoezeer de homo's de vervolgden zijn gaan uithangen, terwijl hun lobbyclubs luidruchtiger zijn dan ooit. In NRC Handelsblad zag ik laatst een cartoon van de tekenaar Oppenheimer waarbij in een Davidster het woord 'jood' in 'homo' was veranderd. Dat leek mij rijkelijk misplaatst, ook voor een spotprent, die raak moet zijn en niet mis. Ik heb me ook altijd gestoord aan het 'Ajax jodenclub', en aan de Israëlische vlaggen die de Ajax-supporters zelf meenemen. Dat zijn provocaties, zeker bij confrontaties met de clubs uit 010, 030 en 070. En dan zou Ajax van de Amsterdamse gemeentepolitiek dé homoclub van Nederland moeten worden? Het laat zich raden wat er dan gebeurt bij uitwedstrijden in Rotterdam, Utrecht en Den Haag. En vervolgens roept de politiek in koor heel verontwaardigd uit: 'zie je wel, homohaat!'

Ik gruw van zulke hypocriete spelletjes. Het is al erg genoeg dat homo's en al die andere verdrukte minderheden zich voor het karretje van de politiek laten spannen. Laat de hoofdstedelijke politiek met z'n poten van onze Ajacieden afblijven! Voetbal is een mannensport, en laat dat alsjeblieft zo blijven.