Het vertrouwen in misschien wel het meest leugenachtige onderdeel van de Nederlandse overheid - de Belastingdienst - is tot een dieptepunt gedaald. Daarom wil dossierterriër Pieter Omtzigt (CDA), die eerder al vooropliep in de kindertoeslagaffaire, dat het toeslagenarchief van de organisatie wordt overgedragen aan een organisatie die níét lukraak gaat lopen vernietigen om criminele aansprakelijkheid te verdoezelen. De Belastingdienst mag op de tellen passen: want als iemand er om bekendstaat niet meer los te laten wanneer hij eenmaal z'n tanden in iets heeft gezet, dan is het CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt wel. De keiharde parlementariër, die eerder al de kindertoeslagaffaire aan het licht bracht en orde schepte in een door hogere machten gecorrumpeerd moordonderzoek op Malta, haalt flink uit naar de Belastingdienst.
De organisatie die inkomsten voor de regering int en toeslagen uitbetaalt is namelijk niet meer te vertrouwen. Telkens worden er dossiers vernietigd en wordt de kans dat de waarheid ooit nog aan het licht komt steeds kleiner. Reden voor Omtzigt om met de vuist op tafel te slaan en
actie te
eisen:
"Omtzigt wil dat het Openbaar Ministerie onderzoekt hoe het kan dat de stukken zijn vernietigd en wie hier opdracht voor gaf. Er kan sprake zijn van een ambtsmisdrijf, strafbare feiten, zegt de CDA'er. "Dit moet tot op de bodem worden uitgezocht."
Maar hij zegt zich vooral zorgen te maken over de compensatie van de gedupeerde ouders, nu de duizenden dossiers weg zijn. "De stukken in deze zaak zijn bij de Belastingdienst niet in betrouwbare handen. Alles wat er nog is, moet naar het Nationaal Archief, en er moet een verbod komen om nog maar één stuk in deze zaak te vernietigen."
Bij de AVROTROS geeft Omtzigt een uitgebreid interview over de gang van zaken, die maar blijft voortetteren wegens gebrekkig enthousiasme bij de Belastingdienst om dit nu eens écht op te lossen. Het persmoment is Omtzigt van harte gegund: maar hopelijk weet hij volgende week in de Kamer al een motie aangenomen te krijgen om dit ook daadwerkelijk te regelen.
Want laten we wel wezen: het coronavirus is wellicht de grootste economische en medisch-klinische crisis sinds de Tweede Wereldoorlog, maar de kindertoeslagaffaire de grootste politieke clusterfuck sinds Arthur Seyss-Inquart de aftocht blies.