De brute aanslag op Israël van 7 oktober door de beesten van Hamas is –
zo blijkt nu – zorgvuldig voorbereid, maar tegelijkertijd ook uitgesteld om
bondgenoten zoals Iran en Hezbollah te overtuigen deel te nemen. Het is
duidelijk dat deze aanval, waarbij meer dan 1.200 mensen werden vermoord en
honderden ontvoerd, een langdurige en gedetailleerde planning kende. Uit gelekte documenten, ontdekt door Israëlische soldaten in januari,
blijkt dat Hamas al vanaf 2021 bezig was met de voorbereiding van deze aanval.
Ze hielden zich op de achtergrond om Israël een vals gevoel van veiligheid te
geven. Hun plan was simpel: toeslaan op het moment dat Israël het minst alert
zou zijn.
Dit werd bevestigd in berichten van The New York Times, die
toegang had tot de notulen van geheime Hamas-bijeenkomsten. Deze documenten
tonen aan hoe Hamas hun Iraanse en Libanese partners probeerde te overtuigen.
Hoewel Iran en Hezbollah aanvankelijk meer tijd nodig hadden om zich voor te
bereiden, ging Hamas uiteindelijk zonder hun volledige steun over tot de
barbaarse actie.
Wat opvalt in deze onthullingen is de meedogenloosheid van Hamas. Ze
wilden niet alleen Israël treffen, maar ook de toenadering tussen Israël en
Saoedi-Arabië saboteren. Israëlische nederzettingen in de Westelijke
Jordaanoever en de controle over de Al-Aqsa-moskee speelden eveneens een rol in
hun beslissingen.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Het is tijd om PAL te staan voor elkaar. Voor rechts. Voor Nederland. Voor Ongehoord Nederland. Ja, JUIST in deze tijd. Daarom roepen wij al onze lezers op om NU lid te worden van Omroep ON!, de enige NPO-omroep die jouw en onze waarden deelt. We zien de aanvallen op ON! in de media, en zelfs in de politiek. Maar juist DAAROM moeten we ON! meer dan ooit steunen. Word daarom lid van ON! Vandaag nog. Samen staan we sterk. Als we ON! laten vallen gaan we uiteindelijk allemaal ten onder, DDS incluis! Uit brieven die in 2021 door Hamas-leider Yahya Sinwar naar Iraanse
officials werden gestuurd, blijkt de hunkering naar meer militaire middelen om
Israël nog harder te treffen. Ze verzochten Iran om hen te helpen bij de
wederopbouw van hun organisatie na eerdere gevechten en hen klaar te stomen
voor nog grotere slagen. Deze brieven tonen een organisatie die wanhopig op
zoek was naar steun, terwijl ze zich voorbereidden op niets minder dan
massamoord.
Hoewel Iran en Hezbollah hun betrokkenheid bij deze aanslag ontkennen, is
de timing van de gebeurtenissen veelzeggend. Net als in de dagen na de aanval
op 7 oktober voerde Hezbollah grensoverschrijdende aanvallen uit ter
ondersteuning van Hamas. De rol van Iran blijft schimmig, maar het is moeilijk
te geloven dat ze niet op de hoogte waren van de voorbereidingen.
Hamas heeft keer op keer laten zien dat ze zonder enige schaamte
burgerslachtoffers maken in hun strijd. De dood van meer dan 1.200 onschuldige
mensen op 7 oktober is daar een triest voorbeeld van. Iran en Hezbollah mogen
dan ontkennen, maar hun betrokkenheid – direct of indirect – kan niet zomaar
worden weggewuifd.