De bekende columniste Ebru Umar heeft op X duidelijk gemaakt waarom zij niet langer columns schrijft voor kranten. Iets dat ze in het verleden wel deed. Het komt niet doordat ze dat niet meer wíl doen maar doordat... kranten de meningsvrijheid hebben afgeschaft. Ebru mag haar mening niet delen. Zo simpel is het. Bij
Nieuwsuur hebben ze een item gemaakt over
Theo van Gogh, "een icoon van het vrije woord." Vervolgens vraagt het programma zich af hoe het "twee decennia na de moord op Van Gogh gesteld [is] met de
vrijheid van meningsuiting in Nederland?" Want ja, opeens vinden ze dat bij de NPO blijkbaar heel belangrijk.
Ebru Umar, die een loyale vriendin en bondgenoot was van Van Gogh toen die nog leefde, heeft daar wel een antwoord op. De meningsvrijheid is namelijk bijna niet-bestaand meer in ons land. Nee, het is niet zo dat meningen allemaal verboden zijn. Het wordt mensen met onwelgevallige meningen gewoon onmogelijk gemaakt om hun meningen hardop te delen.
"Weet je Nieuwsuur,"
reageert Umar op X, "ik zeg het maar gewoon zoals het is: het feit dat ik mijn columns niet in een krant publiceer heeft álles te maken met het einde van de vrijheid van meningsuiting."
Let wel, ze heeft het niet over de vrijheid van meningsuiting voor zichzelf, als zodanig. Want ze gaat verder: "Niet die van mij. Wél van de hoofdredacties van die kranten die vinden dat mijn columns anno 2024 (2023/2022/etc) een abjecte mening vertegenwoordigt. De winst van Geert Wilders laat echter zien dat mijn mening lééft. En ik ook."
Hierom publiceert Umar haar columns tegenwoordig dus online en niet meer in kranten (of magazines). En dat is raar. Want, inderdaad, uit verkiezingen blijkt dat haar meningen door héél veel Nederlanders gedeeld worden. Vandaar ook dat haar columns, als die online worden gezet, altijd goed worden gelezen.
Helaas hebben de kartelmedia daar lak aan. Zij haten de meningsvrijheid én meningen die niet-politiekcorrect zijn. Vroeger waren kranten dé grote strijders voor de vrijheid van meningsuiting. Tegenwoordig dienen ze, helaas, een heel andere ideologie.