Schrijnende keuze Lale Gül: ‘Geen kinderen vanwege radicale islam-bedreigingen’ – Nederland faalt
Het is een verhaal dat je diep raakt, maar tegelijkertijd woedend maakt. Lale Gül, de dappere schrijfster en critica van de conservatieve, radicale islam, heeft bekend gemaakt dat ze bewust afziet van kinderen. Niet omdat ze geen moeder wil zijn, maar omdat ze haar kinderen niet wil opzadelen met de constante dreiging van doodsbedreigingen. Het is afschuwelijk. Het is wanstaltig. En het is de trieste realiteit van het Nederland waarin we leven.
Gül, die bekend staat om haar kritiek op de islamitische gemeenschap en haar oproepen tot integratie, wordt al jarenlang bedreigd. Haar leven staat in het teken van angst en waakzaamheid. In een interview met RTL Boulevard zegt ze: “Door mijn situatie heb ik afscheid genomen van de kinderwens die ik van jongs af heb gehad. Heel verdrietig, maar ik ga geen kind met doodsbedreigingen opzadelen. En ik vrees dat ik niet oud word.”
Deze woorden zijn een schrijnende aanklacht tegen de staat van ons land. Een jonge vrouw, die niets anders doet dan haar mening geven en opkomen voor vrijheid en integratie, wordt gedwongen om haar diepste wensen op te geven. Omdat ze weet dat haar leven voortdurend in gevaar is. Omdat ze beseft dat haar kinderen mogelijk zonder moeder zouden opgroeien.
Gül voegt daaraan toe: “Ik hoop niet dat ik als Theo van Gogh eindig, maar ik zal niet zwijgen. Nooit.” Een uitspraak die zowel bewondering als verdriet oproept. Bewondering voor haar moed, maar verdriet omdat ze überhaupt in zo’n positie verkeert. Het feit dat iemand in Nederland – een land dat zichzelf graag presenteert als een baken van vrijheid en tolerantie – zo moet leven, is een schande.
En dan is er nog het persoonlijke leed. Gül geeft openhartig toe dat ze behoefte heeft aan liefde en gezelschap. “In de liefde ben ik een totale mislukkeling. Ik heb wel behoefte aan iemand die met me meedenkt. En ik slaap alleen lekker als er iemand naast me ligt,” zegt ze. Maar zelfs in haar zoektocht naar een partner zijn de grenzen duidelijk: het moet een kalme, zelfs saaie vent zijn. En hij moet bereid zijn om geen kinderen te krijgen.
Triest, triester, Nederland. Kan het niet anders zeggen.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Blijf altijd geïnformeerd, zonder censuur of algoritmes: schrijf u nú in voor onze gratis nieuwsbrief. Elke dag ontvangt u onze artikelen rechtstreeks in uw inbox – een garantie dat wij u altijd kunnen bereiken, zelfs als Big Tech en partijkartels proberen ons het zwijgen op te leggen. Samen blijven we vrij en onafhankelijk. Meld je hier aan om lid te worden:
Lale Gül’s verhaal is een wake-up call voor iedereen die denkt dat we in een vrij en veilig land leven. Het is een aanklacht tegen de terreur van extremisten die meningen willen uitroeien die niet in hun straatje passen. En het is een oproep aan de politiek om eindelijk eens serieus werk te maken van de bescherming van mensen zoals Gül.
Wij bij De Dagelijkse Standaard staan achter Lale Gül. Haar moed is een voorbeeld voor ons allemaal. Maar het is tijd dat haar moed wordt beloond met echte bescherming – en niet met lege woorden.
