Erasmus Universiteit zwicht voor extreemlinks: Banden met Israël worden heroverwogen door radicale druk

Laten we duidelijk zijn: dit heeft niets te maken met een “gecompliceerde afweging” zoals het College van Bestuur het noemt. Dit is puur zwichten voor de extreemlinkse lobby die Israël keer op keer tot zondebok maakt. Want waarom richt deze zogenaamde "speciale commissie" zich niet op de terreurgroepen in de Gazastrook? Waarom worden er geen kritische vragen gesteld over de banden met regimes die hun eigen volk onderdrukken? Nee, het is altijd Israël dat moet boeten, ondanks het feit dat het land de enige democratie in het Midden-Oosten is. Blijkbaar moet Israël een pogrom op haar eigen grondgebied gewoon accepteren.

De universiteit beweert dat deze beslissing het gevolg is van “studentenprotesten,” die al in mei begonnen. Maar laten we eerlijk zijn, deze protesten zijn niets meer dan een verlengstuk van de bredere anti-Israëlische beweging die de academische wereld al bijna een jaar in haar greep houdt. Zodra deze activisten hun zin niet krijgen, beginnen ze met acties en het blokkeren van campussen, en de universiteiten buigen direct voor hun eisen. Gebouwen sluiten? Prima. Banden met Israël verbreken? Geen probleem. Het is werkelijk een schande.

Wat het meest verbijsterende aan deze hele situatie is, is het feit dat de Erasmus Universiteit een zogenaamde “speciale commissie” heeft ingesteld om dit te onderzoeken. Het is duidelijk dat dit onderzoek niet objectief zal zijn, want iedereen die de hedendaagse academische wereld een beetje kent, weet dat dergelijke commissies vaak worden bemand door dezelfde activistische types die anti-Israëlisch sentiment willen promoten.

Het ironische aan deze situatie is dat juist Israël de academische wereld enorm heeft verrijkt met wetenschappelijke innovaties en samenwerkingen. Maar dat is blijkbaar niet belangrijk voor de Erasmus Universiteit. Nee, wat telt, is het gehoorzamen aan de luidste stemmen, hoe irrationeel en politiek gedreven die ook zijn. En Palestina? Natuurlijk worden die banden niet “heroverwogen” op dezelfde manier. Dat zou immers te veel weerstand oproepen bij de linkse activisten die de universiteiten in hun greep houden.

Wat we hier zien is niets minder dan de ondermijning van academische vrijheid en de verdere politisering van onze universiteiten. In plaats van een omgeving te bieden waar ideeën vrij kunnen worden uitgewisseld, worden onze onderwijsinstellingen gegijzeld door politieke activisten die hun eigen agenda door de strot van iedereen willen duwen. En het College van Bestuur, in plaats van ruggegraat te tonen en de academische vrijheid te verdedigen, laat zich keer op keer voor het karretje spannen.

De Erasmus Universiteit zou beter moeten weten. Dit soort knieval voor antisemitische agenda's van een kleine maar luide minderheid is beschamend en schadelijk voor het onderwijs in Nederland. De academische wereld moet een plaats zijn voor vrije discussie, niet voor het verbreken van banden met een democratisch land op basis van politieke grillen. Tijd dat de Erasmus Universiteit zich gaat richten op onderwijs in plaats van het bevredigen van extreemlinkse belangen.