Lavrov en Rubio aan tafel in Riyadh: Amerika en Rusland regelen vrede, EU kijkt machteloos toe
Het is weer zover, beste lezers. Terwijl de Europese Unie druk bezig is met het houden van "spoedoverleggen" en het uiten van holle frasen over "invloed" in Oekraïne, gaan de grote jongens gewoon even zaken doen. Ja, u leest het goed: een Amerikaanse delegatie en een Russische delegatie zijn aangekomen in Riyadh, Saoedi-Arabië, om te praten over... vrede in Oekraïne. En nee, dit is geen satire. Dit is de realiteit waar de EU zichzelf keer op keer buiten plaatst.
Rusland wil normalisatie, Amerika zoekt oplossingen
Sergei Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, en Kremlin-aide Yuri Ushakov zijn gearriveerd in Riyadh. Hun doel? De relatie met Amerika "normaliseren." Ja, u hoort het goed: normaliseren. Geen hysterische vergelijkingen met Hitler, geen dreigementen over Derde Wereldoorlogen, geen gehuil over sancties die vooral de Europese economieën kapotmaken. Nee, gewoon normaal met elkaar praten. Wat een concept, nietwaar?
Aan Amerikaanse zijde is het Marco Rubio, de minister van Buitenlandse Zaken, die zich hard maakt voor het "wegnemen van barrières." Welke barrières dat precies zijn – economisch, politiek, of anderszins – blijft nog even onduidelijk. Maar wat wél duidelijk is, is dat er gezocht wordt naar onmiddellijke oplossingen. Oplossingen die niet alleen Oekraïne ten goede komen, maar ook de wereldwijde stabiliteit. Want laten we eerlijk zijn: alleen in een genormaliseerde wereld kan er überhaupt een oplossing gevonden worden voor dit conflict.
Lees ook
De EU: machteloos toekijken en huilen
En dan hebben we het nog niet eens over de EU gehad. Oh, Europa. Het continent dat zichzelf graag ziet als een wereldspeler, maar in de praktijk niet verder komt dan machteloos toekijken en zachtjes huilen in een hoekje. Terwijl Rusland en Amerika gewoon om tafel gaan zitten en zaken doen, houden Europese leiders zich bezig met het eisen van "Amerikaanse backstops" en het vergelijken van Poetin met Hitler. Het is bijna tragikomisch hoe weinig invloed de EU heeft in dit hele spel.
Sterker nog, het is ronduit vernederend. De EU, die zichzelf graag profileert als moreel kompas van de wereld, wordt simpelweg gepasseerd. Rusland en Amerika gaan gewoon even praten, regelen het wel – en de EU? Die mag toekijken. En huilen. En hopen dat iemand naar haar luistert. Spoiler: dat doet niemand.
De EU zet zichzelf buitenspel
Het is bijna ironisch hoe de EU zichzelf keer op keer buitenspel zet. In plaats van serieus mee te praten over oplossingen, blijft het continent hangen in moralistische praatjes en zinloze sancties die vooral de eigen economieën raken. En dan maar klagen dat Amerika niet genoeg doet. Nee, lieve EU, het probleem ligt niet bij Amerika. Het probleem ligt bij jullie. Jullie gebrek aan daadkracht, jullie gebrek aan visie, jullie gebrek aan realiteitszin, en jullie gebrek aan échte macht.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS geloven we in de kracht van onafhankelijke journalistiek, vrij van invloeden van grote mediabedrijven of politieke agenda’s. Alleen dankzij de financiële steun van onze trouwe lezers kunnen wij blijven doen wat we het beste doen: eerlijk, scherp en onafhankelijk nieuws brengen. Wil je ons helpen om in de lucht te blijven? Overweeg dan een donatie via BackMe. Elke bijdrage, groot of klein, maakt een verschil en zorgt ervoor dat we kunnen blijven schrijven over de onderwerpen die jij belangrijk vindt. Klik hier om DDS te steunen – samen houden we onafhankelijke journalistiek levend!
Amerika kiest voor rationaliteit, de EU voor tranen
Gelukkig zijn er nog weldenkende en rationele mensen aan de macht in Amerika. Mensen die begrijpen dat je geen vrede bereikt door hysterische vergelijkingen en oorlogszuchtige retoriek, maar door dialoog en normalisatie. En dus kiest Amerika haar eigen pad – een pad dat hopelijk leidt naar vrede in Oekraïne en stabiliteit in de wereld.
En de EU? Die mag ondertussen blijven huilen. Want dat is het enige wat ze nog kunnen.
Poll
