De dochter van de in het Westen erg bekende Russische filosoof Aleksandr Doegin is gisteravond op extreem brute wijze om het leven gekomen. Toen zij en haar vader terugkeerden van een Traditiefestival werd ze namelijk opgeblazen in haar auto, vrijwel zeker door een IED. Dit gebeurde in Moskou Oblast, dus in Rusland zelf.
Schokkende beelden uit de regio rond Moskou vannacht. Daar werd er opeens een auto opgeblazen; alsof het om Afghanistan gaat in plaats van Rusland. Het was echt vreselijk om te aanschouwen. Een IED waar duidelijk gebruikt. Boem. Degenen die in de auto zaten hadden geen schijn van kans.
Onmiddellijk daarna werd duidelijk dat het slachtoffer Darya Doegina was, de dochter van de bekende filosoof Aleksandr Doegin. Zij en Aleksandr waren samen naar een "traditiefestival" geweest waar Pa Doegin eregast was. De twee zouden samen in één auto terugreizen, maar op het laatste moment besloot de vader in een andere auto plaats te nemen (waarschijnlijk om met een ander te kunnen converseren).
De auto's reden weg. En toen was het dus opeens BOEM.
Doegins invloed
Aleksandr Doegin wordt in het Westen vaak gezien als een bijzonder belangrijke filosoof. Sterker, als een moderne Raspoetin, een man die het oor heeft van Vladimir Poetin en hem zelf overtuigd zou hebben om Oekraïne binnen te vallen.
In Rusland zelf denkt men daar net een beetje anders over. Daar wordt Doegin helemaal niet gezien als zo extreem relevant. De ideeën over Het Grote Russische Rijke en anti-globalisme zijn daar gewoon mainstream op rechts. Er is geen filosoof voor nodig om Vladimir Poetin en Dmitri Medvedev ervan te overtuigen dat Amerika uit is op een unipolaire wereld, dat globalisme het einde van natiestaten en individuele culturen betekent, en dat het Westen systematisch werkt aan een plan om de Russische invloed en macht af te breken. Ja, Doegin vinden ze interessant en zijn politieke theorie ook, maar uiteindelijk is hij daar gewoon een academicus; net zoals wij talloze academici hebben, sommigen bekender dan anderen, maar geen enkele een household name, en ook geen 'Raspoetins.'
Maar goed, in het Westen én in Oekraïne wordt Doegin dus wel degelijk gezien als een enorm belangrijk persoon - iemand die zelfs invloed uitoefent op het beleid van Poetin. In Oekraïne heeft hij dan ook wél invloed. Er zou daar een 'Anti-Orange Front' zijn opgericht na de Maidanrevolulie; een grep die zich aangetrokken voelt tot zijn gedachtegoed.
Hoewel die mensen niet zoveel voor elkaar kregen als zodanig heeft het opzetten ervan veel invloed gehad op Oekraïense politici. Die hebben Doegin veranderd in een soort monster van Lochness. Een enorm gevaarlijke man met machten die bijna magisch zijn.
Het is dan ook niet zo heel raar dat op Twitter vooral gewezen wordt naar Oekraïne. Want wie zou deze aanslag anders op deze manier plegen? Dit is al helemaal relevant aangezien er eerder al gewaarschuwd werd voor terreuraanslagen als reactie op of wraak voor de Oekraïne-oorlog.
Eigen schuld
De mainstream media lijken dat ook te denken, wat ze impliceren dat dit echt een gevalletje eigen schuld, dikke bult is. Nu.nl doet daar aan mee door er maar de hele tijd op te hameren dat Doegin zogenaamd Poetins belangrijkste en meest invloedrijke filosoof is, het AD doet dat, het Britse The Sun doet daar ook dapper aan mee. RTL Nieuws ook. Die nieuwssite gaat zelfs zo ver om te stellen - net als de andere media trouwens - dat die hele Oekraïne-oorlog Doegins idee was. Alsof hij het allemaal gepland en uitgedacht heeft en Poetin na jaren en jaren overtuigd heeft.
Dat laatste is natuurlijk volstrekt onzinnig. Poetin hoefde daar echt niet van overtuigd te worden door een academicus. Het valt 100 procent in zijn eigen denkbeelden om die oorlog te beginnen - zijn denkbeelden en die van de mensen met wie hij zich al jaren omringt, zoals Dimitri Medvedev, die meer een havik is dan Poetin.
Maar het is wel hoe de media in het Westen hierover bericht doen. En daarmee impliceren ze dat het eigenlijk een gevalletje eigen schuld, dikke bult is. Daarbij benadrukken ze dan ook nog eens dat Darya Doegina óók voorstander was van de oorlog in Oekraïne en 'zelfs' een website runt die Kremlinvriendelijk is.
Terreur
Het zal wel. Het doet er niet toe. Darya én Aleksandr zijn geen gewapende strijders. De eerste was een journalist (of opiniemaker, hoe je het maar wil noemen), de tweede een filosoof en academicus. Die door middel van een bermbom na het hiernamaals helpen is niet een oorlogsdaad, maar terrorisme; een strategie die wij in het Westen zogenaamd afkeuren. Toch? Of doen we dat alleen als wij de slachtoffers ervan zijn, en niet als 'onze vijanden' het haasje zijn?
(Artikel gaat verder onder de oproep ons te steunen)
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!
Hoe dan ook: deze aanslag kon weleens voor een behoorlijke escalatie zorgen. Poetin kan dit immers echt niet accepteren, en Doegin zal al helemaal losgaan. Hij is dan niet zo belangrijk voor het beleid als het Westen steeds roept, maar er zijn wel degelijk mensen die wél naar hem luisteren, zeker Russische minderheden in Oost-Europese landen.
We leven in doodenge, zorgwekkende tijden. Want wat er ook gebeurt, rustiger zal het na deze aanslag niet worden. Want als de daders in de Oekraïense hoek gezocht moeten worden - en dat is vrijwel zeker zo - dan is de vraag ook: hoe kwamen ze aan de informatie dat Darya en Aleksandr op die avond zouden reizen, en over waar ze hun aanslag het beste konden plegen? Waren daar misschien Westerse diensten bij betrokken? De vraag stellen is begrijpen dat dit weleens heel vervelend kon worden. Niet alleen voor de Doegins, Russen en Oekraïeners, maar ook voor ons.