Amsterdam en Arnhem werden vandaag opgeschrikt door een grootschalige politieactie. In een poging om de rechtvaardigheid te dienen, deed de politie invallen op verschillende locaties. Maar, oh ironie, de grote vraag blijft: waar in vredesnaam is Bretly Dorder? Laten we even eerlijk zijn: de politie heeft een trackrecord dat niet bepaald om over naar huis te schrijven is als het aankomt op het oplossen van misdrijven en het aanpakken van échte criminelen. Vandaag werd dit weer pijnlijk duidelijk.
In Amsterdam Oost en Arnhem werden de straten
opgeschrikt door zwaarbewapende agenten, klaar om de orde te herstellen en gerechtigheid te brengen. Maar zoals we van onze nationale dienders gewend zijn, blijkt ook deze actie weer een maat voor niets. Bretly Dorder, het sujet dat ze zo graag in de boeien zouden slaan, is nog steeds op vrije voeten.
Waarom kan de politie wel met groot machtsvertoon invallen doen, maar blijven de écht gevaarlijke individuen buiten schot? Is het een gebrek aan competentie, een tekort aan middelen, of is het simpelweg een kwestie van niet willen? Politieagenten zijn héél erg goed in het in elkaar slaan van vreedzame demonstranten (als die van rechtse signatuur zijn, tenminste). Maar het opsporen en arresteren van een échte crimineel? Van een man die ander letterlijk heeft doodgeschoten?
Dan vissen ze steeds weer achter het net.
Als burger vraag je je onderhand toch een beetje af: als de politie onze straten niet kan veilig houden, wie dan wel? Veiligheid is dé reden voor het bestaan van de overheid, van de staat. Wij zouden zogenaamd (dit is de theorie) bereid zijn om onze vrijheid enigszins in te leveren aan de staat, en in ruil zou de staat voor onze veiligheid zorgen.
Nou, nou. Dat blijkt.
Overigens looft de politie ondertussen 25.000 euro uit voor de gouden tip die leidt tot de arrestatie van deze moordenaar.