-Frits Bosch- De ‘boomers’ hebben het fantastisch, daarna is ‘t behelpen

Dit is de vrij algemene gedachte: “de boomers hebben het fantastisch, de generaties daarna hebben het moeilijk”. We hebben het onlangs Peter van Mulligen, directeur van het Centraal Bureau voor de Statistiek, CBS, horen zeggen, dan zal het wel waar zijn. Nee, het is de grootst mogelijke flauwekul. Make believe van de bovenste plank.

Laten we eerst de verschillende generaties onderscheiden.

Baby Boomers: geboren tussen 1946 en 1964

Generatie X: geboren 1965 en 1980

Generatie Y: geboren tussen 1981 en 1994: de ‘Millenials’

Generatie Z: geboren na 1994

Voorop gesteld wordt dat je nooit kunt weten hoe de zaken verlopen in de wereld met financiële crises en oorlogen; we moeten uitgaan van de huidige vooruitzichten.

De Baby Boomers hebben keihard gewerkt om na de chaos van WW2 de zaken weer op orde te krijgen. Dat is prima gelukt. De boomers zitten er warmpjes bij gelet op de gigantische particuliere besparingen bij banken. Economen noemen dat de ‘savings glut’ die er mede toe heeft geleid dat de rente zo laag is. Daarnaast hebben vele boomers een huis dat afbetaald is, dus geen of weinig hypotheek. Vervolgens is er een pensioenpot van circa 1,8 triljoen euro. Als we een stevige crisis krijgen dan is daar nog 1,5 triljoen van over, en dan rendeert de pot misschien niet meer de traditionele 7% maar stel 3%. Dan gaat het wat trager naar 2 triljoen.

De Baby Boomers staan op de drempel van leven naar dood, bye bye, zwaai zwaai. Die hele pot gaat over naar de generatie X en deels naar generatie Y, de Millenials omdat generatie X ook al begint af te zwaaien. De generatie X krijgt een bende pegels in de schoot geworpen - zonder een poot uit te steken - die bijna niet mooi meer is. Ga maar na: de getrouwde kinderen van de boomers krijgen het vermogen plus huis van beide ouders. Ze worden stinkend rijk. Hebben deze kinderen het zwaar? Dacht het niet. Twee of drie keer per jaar op vakantie: Thailand of Bali. Boomers deden 60 tot 80 uur per week werken, de Millenials 40 uur? 60 uur hoeft niet want het Goudschip komt zo direct binnenvaren.

“Ja maar de pensioenpot is zo direct leeg en voor ons is er dan niets meer over”. Dat is ook al zo’n dooddoener. Er is 1,8 triljoen euro dat goed beheerd wordt (als Pensioenakkoord niet doorgaat, zie ik als ernstige bedreiging). De Boomers zijn hier gekort ten gunste komende generaties. Nooit inflatiecorrectie gehad laat staan van de gigantische rendementen genoten, schandalig. Er dus zal ruim voldoende over zijn in de pensioenpot, no worries.

“Het aantal werkende ten opzichte van gepensioneerden neemt af.” Correct. “Wie gaat mijn billen wassen als ik oud ben?” Dan zul je Robot Jannie moeten inhuren. Zij doet dat heel efficient. Ze kan nog praten ook: “zo goed meneer Jansen?!” De arbeidsmarkt blijft structureel krap daardoor. Dat betekent dat de Millennials en daaropvolgenden in een riante positie verkeren om loonsverhoging te eisen en ruime baankeuze hebben. “Kom alsjeblieft bij ons werken”.

Dat opgestapelde vermogen bij de Millenials tapert door naar de volgende generaties, die steeds meer de handen uit de mouwen zullen moeten steken. Pas op voor Chinezen! “Maar de onderkant van de samenleving krijgt/heeft het zwaar.” Dat is correct. Ik vind dat laagbetaald werk beter betaald moet worden. Ze worden onvoldoende gewaardeerd. Daarnaast moeten we bedenken dat we al sinds de jaren 60 autochtonen hebben binnengehaald, inmiddels een kwart van onze bevolking. Dat zijn mensen die over het algemeen amper geïntegreerd zijn. Spreken de taal amper. Zij hebben het moeilijk. Er staat ruim 1 miljoen mensen aan de kant die zwaar drukken op onze verzorgingsstaat en de instroom gaat maar door. Het kost enorm veel geld, naast de druk op de zorg, de huisvesting, de criminaliteit en het onderwijs. Ik zie hier het knelpunt voor de komende generaties.

Mijn slotsom is dat het voor de komende twee generaties er over het algemeen financieel niet slecht uitziet, mits we er verstandig mee omgaan. Zoals bekend gaan de kinderen van rijke ouders brassen, waarna er in de kortste tijd niets meer van over is. Laat dat niet gebeuren!

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.