-Bart Verschoor- Onafhankelijkheidsdag

Vandaag is het 441 jaar geleden dat het Plakkaat van Verlatinghe werd ondertekend. We weekten ons los van de Spaanse hegemonie onder Filips II, de zoon van Keizer Karel V die zijn oorlogen in Europa financierde met het geld dat de Nederlanders moesten ophoesten. Onze jonge republiek werd al in de baarmoeder bedreigd door de centralisatiedrang van eurofiele Habsburgers, maar dat kwam ten einde toen wij, nadat wij alle diplomatieke middelen hadden uitgeput, de strijd aan gingen met de Spanjaarden.

Onze onafhankelijkheidsverklaring zou het startsein worden van onze roemruchte Gouden Eeuw. Het bleef niet alleen bij een militair conflict tegen de Spanjaarden, maar ook een handelsoorlog. Toen in Lissabon een embargo tegen de Nederlandse koopvaardij werd uitgeroepen besloten wij zelf op zoek te gaan naar de specerijeneilanden. Op onze route namen wij Portugese koloniën over waarmee wij de oorlogsmachine van Spanje schaadden. Tegelijkertijd kreeg onze economie juist een impuls door de handel in de nieuwe gewesten. Hollandse handelaren verpletterden ook nog eens het toch al zwakke Hanzeverbond, een reeks steden die uit angst om hun eigen lotsbestemming na te jagen hun door God gegeven potentie lieten beknotten door deel te nemen aan een handelskartel. Onze republiek bloeide uit tot de grootste der aarde. Op het hoogtepunt waren 25% van alle uitvindingen ter wereld afkomstig uit Nederland.

Het Plakkaat van Verlatinghe is een historisch brondocument: het was de eerste in zijn soort en werd de inspiratie voor o.a. de Amerikaanse Declaration of Independence. Toch is 26 juli geen nationale feestdag. Wij moeten het doen met de verjaardag van de koning. Dat is gek, maar niet verrassend. Onze onafhankelijkheid is een onwelgevallig historisch feit dat de legitimiteit van de EU op losse schroeven zet. Het werkt republikeinen in de hand en haalt het dekolonisatiebeleid van het ministerie van OCW onderuit. Wél zelfbeschikking voor Indonesiërs, maar niet voor Nederlanders? De moordlustige Indonesiërs hebben zelfs excuses van de koning mogen ontvangen: een uiterst gevaarlijk precedent omdat het verzet van gelijke munt legitimeert in Nederland. Dit schuif je niet onder het tapijt door de Bersiap tussen haakjes te zetten.

Ter gelegenheid van vandaag fantaseerde ik over een onafhankelijkheidsverklaring met een bijbehorend nationaal Mardijkerfeest, maar toen realiseerde ik me dat dit helemaal niet de juiste dag is. Zeventien jaar geleden, op 1 juni 2005, heeft het Nederlandse volk zich al onafhankelijk verklaard middels een referendum. Dat dit referendum raadgevend is, doet niet af aan het feit dat het tegelijk ook bindend kan zijn. Dat dit een referendum over de Europese Grondwet betreft, doet niet af aan het feit dat de uitkomst geïnterpreteerd dient te worden als een roep om zelfbeschikking en daarom een onafhankelijkheidsverklaring is. Ieder volk heeft volgens het internationaal recht het recht op zelfbeschikking. Het negeren van dit signaal is het bewijs van onze onderdrukking en de legitimering voor verzet. Alle door Haags-Habsburgse onderdrukkers gepasseerde wetten van de laatste zeventien jaar, waardoor delen van onze soevereiniteit zijn overgedragen, zijn daarmee illegitiem. Het Mardijkerfeest moet nog even wachten tot 1 juni, maar vandaag eet ik alvast taart.