'Al' twee van de 1675 uit huis geplaatste kinderen van toeslagenouders weer thuis

De ouders van die teruggeplaatste kinderen mogen blij zijn, maar voor de rest van Nederland is dit nieuws ronduit beschamend. Het geboekte resultaat, voor zover je het dat kunt noemen, is namelijk niet eens volledig aan het Ondersteuningsteam te danken. Één van de geredde kinderen zat namelijk al in een traject voor terugplaatsing en had dus ook zonder het Ondersteuningsteam de weg naar zijn ouders teruggevonden (via de NOS). Sinds april heeft de overheid dus eigenlijk welgeteld één kind terug weten te brengen bij zijn ouders!

En aangezien het ondersteuningsteam vooral bezig is met het bij elkaar brengen van ouders, gemeente, jeugdbeschermers en andere betrokken partijen, zal het nog wel even duren voor er weer een kind of twee bij hun ouders terechtkomen. Als dat op dit tempo blijft dan duurt het zo'n vier maanden per kind. Waarschijnlijk nog veel langer, want het ondersteuningsteam staat op dit moment slechts 140 gedupeerde ouders bij. We hoeven dus niet raar op te kijken als dit probleem ineens zichzelf oplost, om het simpele feit dat de weggerukte kinderen vanzelf een keer achttien worden.

Dit is het effect wanneer de overheid een oplossing probeert te verzinnen voor de problemen die hun eigen bureaucratische systeem heeft gecreëerd. De rechter kan niet beoordelen of het kind onterecht uit huis is gestuurd. En Jeugdzorg durft niet zomaar te bepalen of de ouders van zo'n kind het weer aankunnen. En zo'n Ondersteuningsteam moet eerst alle partijen hebben gesproken, die zich weer moeten voorbereiden en zich opnieuw in moeten lezen. Een gevoel van urgentie is er natuurlijk niet, want als alle betrokken partijen zo lang mogelijk de andere kant uitkijken, dan lost het probleem zich op papier ook vanzelf op.